Ο Χιερόνιμους Φαμπρίκιους (20 Μαΐου 1533 – 21 Μαΐου 1619), ήταν πρωτοπόρος ανατόμος και χειρουργός, γνωστός στην ιατρική επιστήμη ως «Ο Πατέρας της Εμβρυολογίας».
Το 1594 έφερε επανάσταση στη διδασκαλία της ανατομίας όταν σχεδίασε το πρώτο μόνιμο θέατρο για δημόσιες ανατομικές τομές. Ο Julius Casserius (1552–1616) από την Piacenza ήταν μεταξύ των μαθητών του Φαμπρίκιους. Ο William Harvey (1578–1657) και ο Adriaan van den Spiegel (1578–1625) σπούδασαν επίσης κοντά στον Φαμπρίκιους, ξεκινώντας γύρω στο 1598. Ο Julius Casserius αργότερα θα διαδεχόταν τον Φαμπρίκιους ως καθηγητής Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα το 1604 και ο Adriaan van dene Ο Κασσέριος σε αυτή τη θέση το 1615.
Ανατομεύοντας ζώα, ο Φαμπρίκιους διερεύνησε τον σχηματισμό του εμβρύου, τη δομή του οισοφάγου, του στομάχου και των εντέρων, καθώς και τις ιδιαιτερότητες του ματιού, του αυτιού και του λάρυγγα. Ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τις μεμβρανώδεις πτυχές που ονόμασε «βαλβίδες» στο εσωτερικό των φλεβών. Αυτές οι βαλβίδες είναι πλέον κατανοητό ότι εμποδίζουν την ανάδρομη ροή του αίματος μέσα στις φλέβες, διευκολύνοντας έτσι την προοδευτική ροή του αίματος προς την καρδιά, αν και ο Φαμπρίκιους δεν καταλάβαινε τον ρόλο τους εκείνη τη στιγμή.
Στο Tabulae Pictae του, που τώρα φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη Marciana στη Βενετία, ο Φαμπρίκιους περιέγραψε την εγκεφαλική σχισμή που χωρίζει τον κροταφικό λοβό από τον μετωπιαίο λοβό. Ωστόσο, η ανακάλυψη του Φαμπρίκιουςδεν αναγνωρίστηκε μέχρι πρόσφατα. Αντίθετα, ο Δανός ανατόμος Caspar Bartholin πιστώνει στον Franciscus Sylvius την ανακάλυψη και ο γιος του Bartholin, Thomas, την ονόμασε Sylvian ρήγμα στην έκδοση του 1641 του σχολικού βιβλίου Institutiones anatomicae.
Ο Φαμπρίκιους συνέβαλε πολύ στον τομέα της χειρουργικής. Αν και στην πραγματικότητα δεν έκανε ποτέ τραχειοτομή, τα γραπτά του περιλαμβάνουν περιγραφές της χειρουργικής τεχνικής. Ευνοούσε τη χρήση κάθετης τομής και ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την ιδέα του σωλήνα τραχειοστομίας. Αυτός ήταν ένας ίσιος, κοντός σωληνίσκος που ενσωμάτωσε φτερά για να αποτρέψει την εξαφάνιση του σωλήνα στην τραχεία. Συνέστησε την επέμβαση μόνο ως έσχατη λύση, να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις απόφραξης των αεραγωγών από ξένα σώματα ή εκκρίσεις. Η περιγραφή του Φαμπρίκιους για τη διαδικασία τραχειοτομής είναι παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται σήμερα.
