Σε φάση «αναμενόμενης» ανάπτυξης βρίσκονται για 10ετίες οι υπηρεσίες Αποκατάστασης στην Ελλάδα. Ενδεικτικό είναι ότι δημόσιες κλίνες Αποκατάστασης υπάρχουν μόνο στην Αθήνα ενώ η ανάπτυξη ιδιωτικών κλινών γίνεται χωρίς κεντρικό προγραμματικό σχεδιασμό. Παράλληλα, η χώρα δεν διαθέτει εξειδικευμένες δομές εσωτερικής νοσηλείας για παιδιά και εξειδικευμένες μονάδες κακώσεων νωτιαίου μυελού.
Την ίδια στιγμή, καταγράφεται μείωση του χρόνου νοσηλείας σε κλειστές δομές οξείας Αποκατάστασης, συχνά πριν την ολοκλήρωση του προγράμματος Αποκατάστασης!
Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάστηκαν στο 13ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ελληνικής Εταιρίας Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης (6-8 Δεκεμβρίου 2013, Αθήνα), στη διάρκεια του οποίου υπογραμμίστηκε η ανάγκη προσέγγισης της Αποκατάστασης μέσα από τις νέες οικονομικές συνθήκες που βιώνει η χώρα. Σύμφωνα με τους ομιλητές, η θέσπιση τέτοιων δομών δεν σημαίνει πάντα επιβάρυνση του προϋπολογισμού, αλλά απλά απαιτεί αποφάσεις οργανωτικού τύπου και ευελιξίας. Όπως για παράδειγμα: Δομές συμβουλευτικής με “κινητή” ομάδα Αποκατάστασης στην υπερ-οξεία φάση νοσηλείας των ασθενών σε γενικά νοσοκομεία, Δομές οξείας Αποκατάστασης κλειστής νοσηλείας, Δομές ανοιχτής ημερήσιας νοσηλείας Αποκατάστασης, Δομές κατ’οίκον υπηρεσιών Αποκατάστασης, Δομές τηλε-Αποκατάστασης.
Η ομαλή μετάβαση από την μία δομή παροχής υπηρεσιών Αποκατάστασης στην άλλη είναι σημαντική και επιτακτική για την ολοκλήρωση ενός προγράμματος Αποκατάστασης του ατόμου που έχει υποστεί ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, του ατόμου με τετραπληγία ή παραπληγία, του ατόμου με σκλήρυνση κατά πλάκας, του παιδιού με εγκεφαλική παράλυση, του ατόμου με κρανιοεγκεφαλική κάκωση, κ.λ.π., τόνισαν οι ειδικοί.
Μεταξύ άλλων, η Ελληνική Εταιρεία Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης κρούει «τον κώδωνα του κινδύνου στο υπουργείο Υγείας και την κυβέρνηση για το επικείμενο τραγικό μέλλον των ατόμων με αναπηρίες. Με τα νέα ασφαλιστικά δεδομένα τα άτομα αυτά βλέπουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες Αποκατάστασης να συρρικνώνεται. Η γήρανση του πληθυσμού απαιτεί υψηλές υπηρεσίες Αποκατάστασης και οι σύγχρονες πολιτείες οφείλουν να προνοήσουν, γεγονός που διακηρύσσει και η παγκόσμια οργάνωση υγείας».
