Η Ελίζαμπεθ Στερν (19 Σεπτεμβρίου 1915 – 18 Αυγούστου 1980) ήταν Αμερικανίδα παθολόγος, γεννημένη στον Καναδά, ιδιαίτερα γνωστή για τις γνώσεις της σχετικά με την εξέλιξη του κυττάρου από μια υγιή σε μια καρκινική κατάσταση. Η Στερν ήταν ένας από τους πρώτους επιστήμονες που ειδικεύτηκαν στην κυτταροπαθολογία, τη μελέτη των ασθενών κυττάρων.
Η έρευνα της Στερν κάλυψε πολλαπλές οδούς μελέτης για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, συνδυάζοντας την επιδημιολογία και την κυτταροπαθολογία για να περιγράψει την εξέλιξη και τους παράγοντες κινδύνου του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Ήταν η κινητήρια δύναμη στον ορισμό της δυσπλασίας ως το πρώιμο ιστολογικό σημάδι ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Το 1963 δημοσίευσε μια μελέτη που περιγράφει 10.000 γυναίκες που παρακολούθησε η ομάδα της σε διάστημα δύο ετών. Διαπίστωσε ότι οι νέες περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας που διαγνώστηκαν στο τέλος της διετίας προέρχονταν σχεδόν αποκλειστικά από γυναίκες που εμφανίστηκαν δυσπλασία του τραχήλου της μήτρας στην αρχή της μελέτης. Μελλοντικές μελέτες παρακολούθησης από το εργαστήριό της θα επιβεβαιώσουν περαιτέρω ότι η δυσπλασία, αν και αναστρέψιμη, καταδεικνύει αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Το 1974 δημοσίευσε μια εργασία που περιγράφει λεπτομερώς μια κλίμακα 100 σημείων για την ιστολογική ανάλυση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Σήμερα, μετά από ένα συνηθισμένο τεστ Παπ, οι γυναίκες που έχουν δυσπλαστικά κύτταρα του τραχήλου της μήτρας παρακολουθούνται στενά για πιθανή ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Η Στερν ενδιαφέρθηκε επίσης για τις πιθανές συνδέσεις μεταξύ συνδυασμένων από του στόματος αντισυλληπτικών χαπιών και καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Διεξήγαγε επιδημιολογικές μελέτες, ερευνώντας περισσότερες από 10.000 γυναίκες στην περιοχή της κομητείας του Λος Άντζελες και παρακολουθούσε την επιλογή αντισυλληπτικών και τα αποτελέσματα του τεστ Παπανικολάου για μια περίοδο 7 ετών. Διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που έπαιρναν χάπι κατά τη διάρκεια της 7ετούς μελέτης είχαν 6 φορές αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύτηκαν στο Science το 1977 και βοήθησαν στην αναμόρφωση του αντισυλληπτικού χαπιού Enovid υψηλής δόσης.
Προκειμένου να έχει πρόσβαση στους πιο υψηλού κινδύνου ασθενείς, το εργαστήριο του Stern δημιούργησε δωρεάν γυναικείες ιατρικές κλινικές σε φτωχές κοινότητες της κομητείας του Λος Άντζελες. Δημιούργησε πολλές κοινωνιολογικές και επιδημιολογικές μελέτες για να προσδιορίσει τους παράγοντες που οδηγούν τις γυναίκες να συμμετέχουν σε δωρεάν κλινικές και να λαμβάνουν δωρεάν προληπτική φροντίδα υγείας. Η ομάδα της έκανε αρκετές παρατηρήσεις που παραμένουν αληθινές σήμερα: οι γυναίκες χρειάζονται βοήθεια για τη φροντίδα των παιδιών, τη μεταφορά και άλλα ευέλικτο ωράριο, προκειμένου να επωφεληθείτε από τις δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες. Σημείωσαν επίσης ότι πολλές γυναίκες ήταν πιο πρόθυμες να συμμετάσχουν στις σπουδές τους εάν ο γιατρός ή η νοσοκόμα που διενεργούσε την εξέταση ήταν επίσης γυναίκα.
Οι καινοτόμες μελέτες της για τους καρκίνους του τραχήλου της μήτρας μετέτρεψαν την ασθένεια από θανατηφόρα σε μια από τις πιο εύκολα διαγνωσμένες και θεραπεύσιμες. Αυτό επέτρεψε την ανάπτυξη αποτελεσματικών διαγνωστικών τεχνικών και προφυλακτικών μέτρων (εκτομή μη φυσιολογικού ιστού), τα οποία, σε συνδυασμό με τον αργό ρυθμό μετάστασης αυτού του καρκίνου, μείωσαν δραστικά το ποσοστό θνησιμότητας.
