Πολλοί λένε πως η φυσιολογική και καλή οικογένεια για ένα παιδί είναι μόνο εκείνη που έχει και πατέρα και μητέρα κάτω από την ίδια στέγη. Δεν είναι απαραίτητα έτσι. Έρευνα Σουηδών επιστημόνων δείχνει πως ο συμβατικός γάμος που όλοι έχουμε συνηθίσει και αποκαλούμε φυσιολογικό δεν κάνει πάντα καλό στα παιδιά.
Ερευνητές από το Κέντρο Μελετών Ισότητας στην Υγεία του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης μελέτησαν 150.000 παιδιά σχολικής ηλικίας.
Σκοπός τους ήταν να δουν πως το διαζύγιο και η συμβατική συμβίωση της οικογένειας επηρεάζει την ψυχική υγεία των παιδιών.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως τα παιδιά που περνούσαν χρόνο με τους διαζευγμένους γονείς τους δεν κινδύνευαν να εκδηλώσουν ψυχικά προβλήματα συγκριτικά με εκείνων των οποίων οι γονείς δεν είχαν χωρίσει.
Όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί, υπήρχαν αμελητέες διαφορές στην ψυχική υγεία των παιδιών που ζούσαν με κάθε γονέα ξεχωριστά και εκείνων που ζούσαν και με τους δύο γονείς κάτω από την ίδια στέγη, είτε μέσα στον γάμο, είτε σε συμβατική συγκατοίκηση.
Μάλιστα, σε έξι υπο-μελέτες οι ερευνητές βρήκαν πως τα παιδιά που ζούσαν εναλλάξ με τους διαζευγμένους γονείς τους ήταν σε καλύτερη ψυχική κατάσταση από εκείνα που ζούσαν μόνον με τον έναν.
Όπως είπε η επικεφαλής της έρευνας, Εμμα Φρανσσον «η μελέτη δείχνει ότι είναι δυνατόν οι γονείς να παρέχουν ένα καλό πλαίσιο ανατροφής των παιδιών, ακόμα και όταν δεν μοιράζονται την ίδια στέγη».
Η έρευνα πάντως επιβεβαιώνει τα ευρήματα μιας άλλης μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που έδειξε πως τα παιδιά που μεγαλώνουν με τον έναν γονιό έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να υποφέρουν από σοβαρά συναισθηματικά και προβλήματα συμπεριφοράς.
Τον περασμένο Δεκέμβριο δημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ επίσης μια μελέτη που έδειχνε ότι τα άτομα των οποίων οι γονείς είχαν χωρίσει πριν αυτά γίνουν επτά ετών, ήταν πιθανότερο να έχουν κακή ψυχική υγεία στην μέση ηλικία.
Οι ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ανέλυσαν στοιχεία για 15.000 ενήλικα άτομα, που είχαν γεννηθεί στη Μ. Βρετανία το 1958. Εντόπισαν μια ξεκάθαρη σχέση μεταξύ του αριθμού των προβλημάτων υγείας που είχαν εμφανίσει σε ηλικία 50 ετών και του διαζυγίου των γονέων τους πριν την συμπλήρωση του 7ου έτους ζωής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
