Σε μία συνέντευξη με αφορμή τη συμμετοχή της πνευμονολογικής εταιρείας στον 33ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας ο Γενικός Γραμματέας της Πνευμονολογικής Εταιρείας Θεόδωρος Βασιλακόπουλος μιλάει για τα εμβόλια, το κάπνισμα, την Πολιτεία αλλά και γιατι η Εταιρεία ετοιμάζει επιστολή διαμαρτυρίας προς τον προέδρο της Δημοκρατίας κον Προκόπη Παυλόπουλου.
Ποιο είναι το σκεπτικό και ο στόχος των ενημερωτικών εκστρατειών που κάνει η Πνευμονολογική Εταιρεία;
«Ένας από τους στόχους της πνευμονολογικής εταιρείας είναι η προαγωγή της υγείας και με τον όρο υγεία δεν εννοούμε μόνο τη θεραπεία πασχόντων ανθρώπων αλλά και την προσπάθεια προώθησης της έννοιας της προληπτικής ιατρικής. Στο πλαίσιο αυτό, βασικός πυλώνας μας, είναι η στήριξη της προσπάθειας διακοπής του καπνίσματος, αυτής της απαράδεκτης συνήθειας και ταυτόχρονα η προληπτική στρατηγική ώστε να μην αρχίζει κανείς το κάπνισμα. Δεν είναι όμως μόνο το κάπνισμα που έχει να κάνει με την πνευμονολογία αλλά και οι πολλές και συχνές λοιμώξεις που έχουν εποχιακή κατανομή χειροτερεύουν πολύ το φθινόπωρο και το χειμώνα όταν υπάρχει συγχρωτισμός και στις οποίες επίσης μπορούμε να ασκήσουμε προληπτική ιατρική με τους σωστούς εμβολιασμούς. Στόχος λοιπόν της πνευμονολογικής εταιρείας είναι να ευαισθητοποιήσει το κοινό με διάφορες εκστρατείες, για τους δύο αυτούς τρόπους πρόληψης των πνευμονολογικών νοσημάτων. Αφενός με την αποφυγή του καπνίσματος για να αποφύγουμε τα νοσήματα του πνεύμονα και αφετέρου με τους εμβολιασμούς για να αποφύγουμε την πνευμονία και τη γρίπη».
Έχει αποτέλεσμα, η προσπάθεια που καταβάλλετε τα τελευταία χρόνια με αυτές τις εκστρατείες;
«Έχω την αίσθηση ότι έχουμε αρχίσει να βλέπουμε τα πρώτα ευεργετικά αποτελέσματα αυτών των εκστρατειών. Να σας θυμίσω ότι πριν από 4-5 χρόνια ο κόσμος είχε μια τρομερή φοβία για τον αντιγριπικό εμβολιασμό με αποτέλεσμα να έχουμε αγοράσει σαν κράτος ένα πολύ μεγάλο αριθμό εμβολίων – ο οποίος πραγματικά μας χρειαζόταν σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας – αλλά λόγω φόβου των ανθρώπων δεν τα χρησιμοποιήσαμε. Εγώ σας λέω – από την εμπειρία μου με τους ασθενείς – ότι οι έλληνες δε φοβούνται να εμβολιαστούν. Ο κόσμος έχει αρχίσει να ευαισθητοποιείται και κυρίως να μη φοβάται και αυτό είναι πολύ σημαντικό».
Τι αφορούν τα εμβόλια;
«Υπάρχουν δύο εμβολιασμοί. Ο αντιγριππικός, που είναι εναντίον της γρίπης και είναι αμιγώς εποχιακός και γίνεται αρχές προς μέσα φθινοπώρου για να προλάβουμε τη γρίπη που η έξαρσή της είναι το χειμώνα και ο αντιπνευμονιοκκικος εμβολιασμός εναντίον του πνευμονόκοκκου ο οποίος δεν έχει κάποια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου. Απλώς πρέπει να γίνεται δύο φορές, η πρώτη με ένα εμβόλιο που είναι για όλη μας τη ζωή και ένα δεύτερο εμβόλιο το οποίο κρατά πέντε χρόνια. Οι πρόσφατες οδηγίες αναφέρουν ότι πρέπει να κάνουμε και τα δύο εμβόλια για να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο καλυμμένοι.
Ποιες πληθυσμιακές ομάδες αφορά;
«Προφανώς η οδηγία είναι για τις ευαίσθητες ομάδες, τους ανθρώπους που έχουν πνευμονοπάθειες που είναι πάνω από τα 65, που ζουν σε οίκο ευγηρίας, που έχουν πεσμένο ανοσοποιητικό, που έχουν κακοήθειες, που έχουν αιματολογικές νόσους. Βεβαίως εγώ προσωπικώς κάνω και τους υπόλοιπους εμβολιασμούς και ας μην ανήκω σε ευπαθή ομάδα κι αυτό διότι τα εμβόλια μας προστατεύουν. Το κράτος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει όλους τους ανθρώπους και πρέπει να βάλει προτεραιότητες σε όσους έχουν αυξημένο κίνδυνο. Όμως εάν κάποιος έχει τη δυνατότητα να προσφέρει αυτή την πολυτέλεια στον εαυτό του, δεν κάνει ποτέ κακό».
Ο αντιγριπικός εμβολιασμός έχει επικοινωνηθεί επαρκώς;
«Θα έλεγα πως όχι. Υπάρχουν πολύ ασθενείς που τους πρωτοβλέπουμε στην κλινική στον Ευαγγελισμό γιατί πάσχουν από νοσήματα του αναπνευστικού και δεν είναι εμβολιασμένοι, παρότι σε αυτούς θα ήταν υποχρεωτικός ο εμβολιασμός. Φαίνεται λοιπόν ότι ο κόσμος δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος και σε αυτό φταίμε και εμείς και η πολιτεία και πιθανόν και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας που δεν έχουν περάσει όπως θα έπρεπε το μήνυμα στον κόσμο. Και για αυτό εκμεταλλευόμαστε γεγονότα μεγάλης εμβέλειας όπως ήταν και ο Μαραθώνιος της Αθήνας για να περάσουμε αυτά τα μηνύματα».
Λέτε για το μήνυμα για την πνευμονοκοκκιακή πνευμονία;
«Ναι. Πρώτον, γιατί για αυτή τη νόσο έχουμε δυνατότητα για προληπτικό εμβολιασμό, ενώ – δυστυχώς – για πνευμονίες από άλλα μικρόβια δεν έχουμε εμβόλια στη φαρέτρα μας για να τις προλάβουμε. Δεύτερον έχει μεγάλη νοσηρότητα και θνησιμότητα».
Δηλαδή; Τι γίνεται στην Ελλάδα;
«Στην Ελλάδα ένα 5% που παθαίνει πνευμονοκοκκιακή πνευμονία καταλήγει σε μονάδα εντατικής θεραπείας ή και πεθαίνει. Άρα μιλάμε για μία σοβαρή νόσο».
Απειλεί και μικρά παιδιά;
«Βεβαίως και απειλεί και παιδιά ηλικίας μέχρι τριών – τεσσάρων χρονών που δεν έχουν αναπτύξει επαρκή άμυνα, αλλά και υπερήλικες πάνω από τα 65, οπότε και αρχίζει να πέφτει η άμυνά τους και ανθρώπους με ανοσοανεπάρκειες ή με νόσους του αναπνευστικού. Όλοι αυτοί είναι ασθενείς υψηλού κινδύνου».
Έχετε δει τον καινούργιο υπουργό για να συζητήσετε δράσεις;
«Δεν είχαμε αυτή τη χαρά παρότι θα το θέλαμε. Έχουμε κάνει και μια μεγάλη εκστρατεία εναντίον των πνευμονολογικών νοσημάτων στην ελληνική κοινωνία και τα αποτελέσματα των εργασιών μας θα θέλαμε να τα επικοινωνήσουμε και στην ηγεσία του υπουργείου (ΣΣ. Το πρόγραμμα «Πνεύμων» με μελέτες για την επίπτωση ΧΑΠ και Άσθματος, και η εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης «Χαρίζω την ανάσα μου», που αποτελεί μέρος του προγράμματος).
Και με το κάπνισμα τι γίνεται;
«Όσον αφορά στο κάπνισμα η ελληνική πολιτεία διαχρονικά ψηφίζει νόμους που απλώς δεν εφαρμόζει. Οι Έλληνες καπνίζουν αρειμανίως σε οποιοδήποτε κέντρο διασκέδασης και να πάτε. Αν πάτε στην Τουρκία, θα δείτε ότι δεν καπνίζει κανείς σε εσωτερικό χώρο. Όποιος θέλει να καπνίσει βγαίνει από το ρεστοράν, το καφενείο, την ταβέρνα και πηγαίνει έξω και καπνίζει. Στην Ελλάδα υπάρχει ο νόμος και κανείς δεν τον εφαρμόζει».
Είναι θέμα απειθαρχίας των Ελλήνων ή βούλησης του κράτους;
«Είναι κυρίως θέμα βούλησης του κράτους. Είναι σε να λέμε ότι έχουμε ένα νόμο για ανώτατο όριο ταχύτητας και η τροχαία δεν δίνει ποτέ πρόστιμο σε όσους το υπερβαίνουν. Είμαστε και αυτό που λέτε, απείθαρχοι από τη φύση μας, οπότε απλώς οι νόμοι δεν εφαρμόζονται».
Εσείς έχετε ενδείξεις ότι η βούληση του κράτους μπορεί να αλλάξει;
«Όχι! Ίσα – ίσα θα σας έλεγα το αντίθετο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο πρόσφατο εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου που έγινε στη Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος μαζί με το δήμαρχο μέσα στο χώρο δεξιώσεων της λέσχης αξιωματικών άναψαν πούρο. Αυτό τα λέει όλα. Η πολιτειακή ηγεσία του κράτους δίνει το κακό παράδειγμα στους έλληνες να παραβαίνουν το νόμο και να κάνουν κακό στην υγεία τους».
Ως πνευμονολογική εταιρεία σκεφτήκατε να κάνετε μία πράξη διαμαρτυρίας;
«Θα κάνουμε μία επιστολή και θα δημοσιοποιήσουμε το θέμα όσο περισσότερο γίνεται. Είναι απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου».
