Εργασία: Γιατί πηγαίνουμε στην δουλειά μας ακόμα και άρρωστοι;

26-12-2016
Όλοι το έχουμε κάνει. Έχουμε πάει στη δουλειά με ίωση, με πυρετό, ακόμα και με γύψο στο χέρι όταν χρειάστηκε. Γιατί όμως; Έρευνα Βρετανών επιστημόνων καταδεικνύει τους λόγους που ο κόσμος επιλέγει να πάει στη δουλειά ακόμα κι αν είναι άρρωστος.
 
Ερευνητές από το Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας στο Norwich της Βρετανίας έκαναν μετά-ανάλυση των στοιχείων που προέκυψαν από 61 διαφορετικές έρευνες που έγιναν σε 34 χώρες και αφορούσαν συνολικά σχεδόν 176.000 ανθρώπους.
Σκοπός τους ήταν να διαπιστώσουν γιατί οι εργαζόμενοι πάνε στην δουλειά τους ακόμα κι όταν είναι άρρωστοι.
 
Τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία δημοσιεύτηκαν το επιστημονικό έντυπο Journal of Occupational Health Psychology, έδειξαν πως οι λόγοι που οι ασθενείς υπάλληλοι επιλέγουν να πάνε στην δουλειά τους είναι οι υψηλές απαιτήσεις του εργοδότη, το στρες και η εργασιακή ανασφάλεια.
 
Η επικεφαλής της έρευνας, Δρ. Μαριέλα Μιράγκλια και η επιστημονική της ομάδα διαπίστωσαν πως ο φόρτος εργασίας, η έλλειψη επαρκούς προσωπικού, οι πιέσεις για υπερωρίες, οι προσωπικές οικονομικές δυσκολίες αναγκάζουν τον υπάλληλο να πάει στη δουλειά έστω και άρρωστος.
Ένας άλλος λόγος ήταν ο φόβος για στοχοποίηση ή για διακρίσεις σε βάρος του στη δουλειά.
 
Υπάρχει όμως και ο αντίποδας. Όπως φάνηκε από την έρευνα, ορισμένοι είχαν τόσο καλές σχέσεις με τους συναδέλφους τους που δεν αισθάνονταν άνετα να λείψουν από την δουλειά και αισθάνονταν πιο άνετα στον χώρο εργασίας τους με αποτέλεσμα να αισθάνεται και πιο υγιής. 
 
Βέβαια, όποιος κι αν είναι ο λόγος που πάει κανείς στη δουλειά άρρωστος το γεγονός παραμένει και αποδείχτηκε και από την έρευνα. Ποιο είναι αυτό; Πως οι υπάλληλοι που εργάζονται άρρωστοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν κάποιο λάθος επάνω στη δουλειά ή να έχει χαμηλότερη απόδοση. 
Το συμπέρασμα της έρευνας λοιπόν είναι πως υπάρχει μεγαλύτερη μείωση της παραγωγικότητας για μια εταιρεία όταν οι εργαζόμενοι δουλεύουν άρρωστοι, παρά όταν απουσιάζουν εντελώς.
 
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: