Όταν ένα ζευγάρι δυσκολεύεται να συλλάβει παιδί με φυσιολογικό τρόπο καταφεύγει στην λύση της εξωσωματικής. Πολλές φορές χρειάζονται αρκετές εξωσωματικές για να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτή η διαδικασία είναι χρονοβόρα, ακριβή και ψυχοφθόρα. Πολλές φορές η πίεση που ασκείται στο ζευγάρι μπορεί να φέρει ένταση και γκρίνια. Νέα έρευνα όμως δείχνει πως οι διαδοχικές προσπάθειες απόκτησης παιδιού με εξωσωματική δεν αυξάνουν τον κίνδυνο διαζυγίου.
Ερευνητές από την Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Πόρτο στην Πορτογαλία ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 43.000 γυναίκες στη Δανία.
Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας στη Γενεύη. Η επικεφαλής της έρευνας Dr. Mariana Martins και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν πως σε διάστημα 16 ετών, περίπου το ένα πέμπτο (20%) των ζευγαριών οδηγήθηκαν στο διαζύγιο, αλλά δεν υπήρξε κάποια διαφορά ανάμεσα στα ζευγάρια που οι γυναίκες είχαν υποβληθεί σε θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και σε εκείνα που οι γυναίκες είχαν γεννήσει κανονικά.
«Τα ευρήματά μας πρέπει να λειτουργήσουν καθησυχαστικά για τα ζευγάρια που ακολουθούν ή πρόκειται να ακολουθήσουν θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όσον αφορά την ασφάλεια της σχέσης τους», δήλωσε η Μάρτινς. «Παρόλη την ένταση που μπορεί να φέρει η υπογονιμότητα, η θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στην πραγματικότητα μάλλον ωφελεί τη σχέση ενός ζευγαριού, επειδή τους αναγκάζει να βελτιώσουν την επικοινωνία τους», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τη μελέτη πάντως, τα περισσότερα ζευγάρια που προσπαθούν για εξωσωματική (η οποία αποτελεί συνήθως την ύστατη καταφυγή σε περίπτωση παρατεταμένης υπογονιμότητας), βιώνουν μικρότερο ή μεγαλύτερο στρες και άγχος, λόγω και της αβεβαιότητας της κατάληξης της θεραπείας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Πόσοι ερωτικοί σύντροφοι πριν τον γάμο αυξάνουν τον κίνδυνο διαζυγίου;
Διαζύγιο: Οι επιπτώσεις του τέλους ενός γάμου στην υγεία
