Ο Φράνσις Κρικ (8 Ιουνίου 1916 – 28 Ιουλίου 2004) ήταν Άγγλος μοριακός βιολόγος, βιοφυσικός και νευροεπιστήμονας. Αυτός, ο James Watson, ο Maurice Wilkins και η Rosalind Franklin έπαιξαν κρίσιμους ρόλους στην αποκρυπτογράφηση της ελικοειδούς δομής του μορίου του DNA. Η εργασία των Crick και Watson στο Nature το 1953 έθεσε τις βάσεις για την κατανόηση της δομής και των λειτουργιών του DNA. Μαζί με τον Maurice Wilkins, τιμήθηκαν από κοινού το 1962 το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής «για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη μοριακή δομή των νουκλεϊκών οξέων και τη σημασία της για τη μεταφορά πληροφοριών σε ζωντανό υλικό».
Ο Κρικ ήταν ένας σημαντικός θεωρητικός μοριακός βιολόγος και έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην έρευνα που σχετίζεται με την αποκάλυψη της ελικοειδούς δομής του DNA. Είναι ευρέως γνωστός για τη χρήση του όρου «κεντρικό δόγμα» για να συνοψίσει την ιδέα ότι μόλις μεταφερθούν πληροφορίες από νουκλεϊκά οξέα (DNA ή RNA) στις πρωτεΐνες, δεν μπορούν να ρέουν πίσω στα νουκλεϊκά οξέα. Με άλλα λόγια, το τελικό βήμα στη ροή της πληροφορίας από τα νουκλεϊκά οξέα στις πρωτεΐνες είναι μη αναστρέψιμο.
Κατά το υπόλοιπο της καριέρας του, κατείχε τη θέση του J.W. Kieckhefer Διακεκριμένος Ερευνητής Καθηγητής στο Salk Institute for Biological Studies στη La Jolla της Καλιφόρνια. Η μετέπειτα έρευνά του επικεντρώθηκε στη θεωρητική νευροβιολογία και προσπάθησε να προωθήσει την επιστημονική μελέτη της ανθρώπινης συνείδησης. Παρέμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι το θάνατό του. «Επεξεργαζόταν ένα χειρόγραφο στο κρεβάτι του θανάτου του, ένας επιστήμονας μέχρι το πικρό τέλος» σύμφωνα με τον Christof Koch.
