Ο Φρανσουά Μαζεντί (6 Οκτωβρίου 1783 – 7 Οκτωβρίου 1855) ήταν Γάλλος φυσιολόγος, που θεωρείται πρωτοπόρος της πειραματικής φυσιολογίας. Είναι γνωστός για την περιγραφή του τρήματος του Magendie. Υπάρχει επίσης ένα σημάδι Magendie, μια περιστροφή του ματιού προς τα κάτω και προς τα μέσα λόγω βλάβης στην παρεγκεφαλίδα. Ο Magendie ήταν καθηγητής στο Κολλέγιο της Γαλλίας, κατείχε την Έδρα της Ιατρικής από το 1830 έως το 1855 (τον διαδέχθηκε ο Claude Bernard, ο οποίος εργάστηκε στο παρελθόν ως βοηθός του).
Η σημαντικότερη συνεισφορά του στην επιστήμη ήταν και η πιο αμφισβητούμενη. Σύγχρονος με τον Sir Charles Bell, ο Μαζεντί διεξήγαγε μια σειρά από πειράματα στο νευρικό σύστημα, ειδικότερα επαληθεύοντας τη διαφοροποίηση μεταξύ αισθητηρίων και κινητικών νεύρων στο νωτιαίο μυελό, τον λεγόμενο νόμο Bell-Magendie. Αυτό οδήγησε σε έναν έντονο ανταγωνισμό, με τους Βρετανούς να ισχυρίζονται ότι ο Μπελ δημοσίευσε πρώτα τις ανακαλύψεις του και ότι ο Μάτζεντι έκλεψε τα πειράματά του. Η ένταση αυτής της επιστημονικής αντιπαλότητας μπορεί ίσως μόνο να συγκριθεί με εκείνη μεταξύ του Ισαάκ Νεύτωνα και του Ρόμπερτ Χουκ.
Ο Μαζεντί ήταν επίσης ένας διαβόητος ζωοτόμος, συγκλονίζοντας ακόμη και πολλούς από τους συγχρόνους του με τις ζωντανές ανατομές που έκανε σε δημόσιες διαλέξεις στη φυσιολογία. Ο Ρίτσαρντ Μάρτιν, ένας Ιρλανδός βουλευτής, παρουσιάζοντας το διάσημο νομοσχέδιό του για την απαγόρευση της κακοποίησης των ζώων στο Ηνωμένο Βασίλειο, περιέγραψε τη δημόσια ανατομή ενός λαγωνικού από τον Ματζέντι, στο οποίο το θηρίο καρφώθηκε στο αυτί και το πόδι του, τα μισά νεύρα του προσώπου του κόπηκαν και αφέθηκαν όλη τη νύχτα για περαιτέρω ανατομή, αποκαλώντας τον Μαζεντί «ντροπή για την Κοινωνία». Υπήρχε η πεποίθηση μεταξύ των Βρετανών γιατρών, ακόμη και εκείνων που υπερασπίζονταν τα πειράματα σε ζώα, ότι ο Μαζεντί υπέβαλε σκόπιμα τα πειραματόζώα του σε άσκοπα βασανιστήρια. Κάποτε τον επισκέφτηκε ένας Κουάκερος, ρωτώντας τον για ζωοτομή. Σύμφωνα με το εναρκτήριο μάθημα της Anne Fagot-Largeau στο Κολλέγιο της Γαλλίας, απάντησε με πολλή υπομονή, επιχειρηματολογώντας τους λόγους των πειραματισμών σε ζώα. Εκτός από την έντονη κριτική από τους σύγχρονους τόσο στη Βρετανία όσο και στη Γαλλία, οι μέθοδοι του Μαζεντί επικρίθηκαν αργότερα, μεταξύ άλλων, από τον Charles Darwin και τον Thomas Henry Huxley.
Ο Colin White πιστώνει στον Μαζεντί την παλαιότερη εκδοχή της φράσης «Ψέματα, καταραμένα ψέματα και στατιστικές». Ενώ υποστήριξε κατά της χρήσης αιμοληψίας για τη θεραπεία του πυρετού και αντιμετώπισε στατιστικούς αριθμούς που πίστευε ότι κατασκευαζόταν, ο Μαζεντί δήλωσε: «Έτσι η αλλοίωση της αλήθειας που ήδη εκδηλώνεται με την προοδευτική μορφή του ψέματος και της ψευδορκίας, μας προσφέρει, ο υπερθετικός, η στατιστική».
