Ο Φραντς Γιόζεφ Γκαλ (9 Μαρτίου 1758 – 22 Αυγούστου 1828) ήταν Γερμανός νευροανατόμος, φυσιολόγος και πρωτοπόρος στη μελέτη του εντοπισμού των νοητικών λειτουργιών στον εγκέφαλο.
Υποστηριζόμενος ως ο ιδρυτής της ψευδοεπιστήμης της φρενολογίας, ο Γκαλ ήταν ένας πρώιμος και σημαντικός ερευνητής στους τομείς του. Οι συνεισφορές του στον τομέα της νευροψυχολογίας ήταν αμφιλεγόμενες εκείνη την εποχή και τώρα αναφέρονται ευρέως ως ψευδοεπιστήμη. Ωστόσο, η μελέτη της φρενολογίας του Γκαλ βοήθησε στην καθιέρωση της ψυχολογίας, συνέβαλε στην εμφάνιση της νατουραλιστικής προσέγγισης στη μελέτη του ανθρώπου και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των εξελικτικών θεωριών, της ανθρωπολογίας και της κοινωνιολογίας.
Με βάση τις πρώιμες παρατηρήσεις του σχετικά με τα μεγέθη του κρανίου και τα χαρακτηριστικά του προσώπου των συμμαθητών του, ο Γκαλ ανέπτυξε τη θεωρία της Οργανολογίας και τη μέθοδο της Κρανιοσκόπησης που αργότερα θα γίνει γνωστή ως Φρενολογία. Η εκδοχή της Οργανολογίας του Γκαλ δηλώνει ότι το μυαλό είναι μια συλλογή ανεξάρτητων οντοτήτων που στεγάζονται μέσα στον εγκέφαλο. Η κρανιοσκόπηση είναι μια μέθοδος για τον προσδιορισμό της προσωπικότητας και της ανάπτυξης των νοητικών και ηθικών ικανοτήτων με βάση το εξωτερικό σχήμα του κρανίου. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Γκαλ συνέλεξε και παρατήρησε πάνω από 120 κρανία για να δοκιμάσει τις υποθέσεις του.
Ο Γκαλ πίστευε ότι τα χτυπήματα και η ανομοιόμορφη γεωγραφία του ανθρώπινου κρανίου προκλήθηκαν από την πίεση που ασκήθηκε από τον εγκέφαλο από κάτω. Χώρισε τον εγκέφαλο σε τμήματα που αντιστοιχούσαν σε ορισμένες συμπεριφορές και χαρακτηριστικά που ονόμασε θεμελιώδεις ικανότητες. Αυτό αναφέρεται ως εντοπισμός της λειτουργίας. Ο Γκαλ πίστευε ότι υπήρχαν 27 θεμελιώδεις ικανότητες, μεταξύ των οποίων ήταν: η ανάμνηση ανθρώπων, η μηχανική ικανότητα, το ταλέντο στην ποίηση, η αγάπη για την ιδιοκτησία, ακόμη και το ένστικτο του φόνου. Με βάση την επιφάνεια του κρανίου ενός ατόμου, ο Γκαλ θα μπορούσε να κάνει υποθέσεις σχετικά με τις θεμελιώδεις ικανότητες αυτού του ατόμου και επομένως τον χαρακτήρα του.
Ο Γκαλ διαφώνησε με τον Philippe Pinel και τον Peter Camper ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο εγκέφαλος τόσο μεγαλύτερη είναι η πνευματική του δύναμη. Ωστόσο, μετά από πολυάριθμες ανατομές και παρατηρήσεις μπόρεσε να ισχυριστεί ότι ένα ώριμο κρανίο με περιφέρεια κάτω των 14 ιντσών δεν μπορούσε να λειτουργήσει κανονικά.
