Ο Φρέντερικ Ρόμπινς (25 Αυγούστου 1916 – 4 Αυγούστου 2003) ήταν Αμερικανός παιδίατρος και ιολόγος. Γεννήθηκε στο Auburn της Αλαμπάμα και μεγάλωσε στην Κολούμπια του Μιζούρι, φοιτώντας στο γυμνάσιο David H. Hickman.
Έλαβε το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1954 μαζί με τους John Franklin Enders και Thomas Huckle Weller, καθιστώντας τον Ρόμπινς τον μοναδικό νομπελίστα που γεννήθηκε στην Αλαμπάμα. Το βραβείο ήταν για την πρωτοποριακή εργασία στην απομόνωση και την ανάπτυξη του ιού της πολιομυελίτιδας σε καλλιέργεια ιστών, ανοίγοντας το δρόμο για τα εμβόλια που αναπτύχθηκαν από τους Jonas Salk και Albert Sabin. Παρακολούθησε σχολείο στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι και στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Το 1952 διορίστηκε καθηγητής παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve. Ο Ρόμπινς εξελέγη υπότροφος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών το 1962. Από το 1966 έως το 1980, ο Ρόμπινς ήταν κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής στο Case Western. Το 1980 ανέλαβε την προεδρία του Ινστιτούτου Ιατρικής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών. Πέντε χρόνια αργότερα… το 1985, επέστρεψε στο Case Western Reserve ως επίτιμος κοσμήτορας και διακεκριμένος ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου. Συνέχισε να είναι μέλος της ιατρικής σχολής μέχρι τον θάνατό του το 2003. Η Εταιρεία Frederick C. Robbins της ιατρικής σχολής ονομάζεται προς τιμήν του. Η σύζυγός του, Alice N. Robbins, πέθανε το 2016. Ήταν κόρη του νομπελίστα John Howard Northrop.
Ο Ρόμπινς έλαβε το Μετάλλιο Benjamin Franklin για το διακεκριμένο επίτευγμα στις επιστήμες της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας το 1999.
