Γιατί μένουμε σε μια δουλειά που μισούμε;

26-12-2016

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ξεκινάνε καθημερινά για να πάνε στη δουλειά τους. Πολύ συχνά είναι δουλειές που μισούνε και δεν θέλουν καθόλου να κάνουν. Δουλειές με απαίσια αφεντικά ή κακούς συνεργάτες και χάλια συνθήκες. Γιατί όμως συνεχίζουν να πηγαίνουν; Νέα έρευνα δίνει τις απαντήσεις.

Η συμβουλευτική εταιρία επί θεμάτων απασχόλησης εταιρείας Aon Hewitt έκανε μια έρευνα ανάμεσα σε 500.000 εργαζομένους από την οποία προέκυψε πως το 8% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού δεν βρίσκει ενδιαφέρον στην εργασία του, αλλά ούτε και κίνητρο για να την αφήσει.
Έτσι, αυτοί οι εργαζόμενοι θεωρούνται φυλακισμένοι σε μια δουλειά που ναι μεν δεν τους αρέσει αλλά δεν μπορούν και να αφήσουν.
 
Ο επικεφαλής της έρευνας Κεν Ελερ επισημαίνει πως το πρόβλημα αφορά περισσότερο εκείνους που δεν έχουν καν τη διάθεση να ψάξουν για άλλη δουλειά επειδή έχουν υπερβολικά υψηλές αποδοχές από τη δουλειά τους.
Με λίγα λόγια, το 60% των «φυλακισμένων» είναι υψηλόμισθοι ή αμείβονται πολύ καλύτερα από το 48% όσων δεν νιώθουν φυλακισμένοι στη δουλειά τους. Υπάρχει όμως και ο παράγων αδράνειας.
Όπως φαίνεται λοιπόν όσο μεγαλύτερο διάστημα μένει κανείς στην ίδια εταιρεία, τόσο περισσότερο νιώθει καθηλωμένος στη δουλειά του.
 
Η απουσία κινήτρων μετατρέπει τη δουλειά σε αγγαρεία και το αίσθημα που γεννάει διοχετεύεται σε όλους τους τομείς της ζωής ενός ανθρώπου. Όπως τονίζει ο Εκλέρ «όταν είναι κανείς αποξενωμένος από τη δουλειά του, τι είδους σύντροφο, σύζυγο, φίλο ή ζωή έχει εκτός δουλειάς;». Ο ερευνητής επιμένει πως η άντληση ικανοποίησης από την εργασία δεν θα έπρεπε να θεωρείται μόνον πρόβλημα των εργαζομένων και να αφήνει αδιάφορες τις επιχειρήσεις.
 
Κι ενώ η Ελλάδα έχε την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, έξι στους 10 εργοδότες δυσκολεύονται να καλύψουν ορισμένες θέσεις εργασίας και συχνά οι τομείς είναι διαρκώς οι ίδιοι.
Όπως έδειξε έρευνα της ManpowerGroup για το 2016, το 59% των Ελλήνων εργοδοτών δυσκολεύεται να εντοπίσει εργαζομένους με τα απαιτούμενα προσόντα, λόγω ανεπάρκειας ταλέντων και έλλειψης υπαλλήλων με τις απαιτούμενες δεξιότητες.
 
Οι εργοδότες αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη δυσκολία στην κάλυψη θέσεων στον τομέα των επαγγελματιών πωλητών, του προσωπικού υπηρεσιών τεχνολογίας πληροφορικής και των εξειδικευμένων τεχνητών. Παράλληλα, μεγάλη ζήτηση υπάρχει για προσωπικό για τους χώρους εστίασης και ξενοδοχείων, καθώς και για οδηγούς.
Το 29% των εργοδοτών επικαλείται την έλλειψη τεχνικών δεξιοτήτων μεταξύ όσων αναζητούν εργασία, το 27% την έλλειψη εμπειρίας και το 12% την έλλειψη προσωπικών ικανοτήτων. Επίσης, συχνά αυτοί που αναζητούν εργασία απαιτούν υψηλότερες αποδοχές από αυτές που είναι διατεθειμένος να προσφέρει ο εργοδότης.
 
Σε ό,τι αφορά τα επαγγέλματα που θέλουν υψηλή εξειδίκευση, συχνά το πρόβλημα δεν είναι μόνον η ανεπάρκεια των κατάλληλων επαγγελματιών για να καλύψουν τις κενές θέσεις εργασίας αλλά και το γεγονός ότι, παρά την εξειδίκευσή τους σε ακαδημαϊκό επίπεδο, οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν κάνει πρακτική εξάσκηση για να καλύψουν τις όποιες ανάγκες.
 
 
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: