Όλοι το έχουμε αισθανθεί. Όσο χρονών κι αν είμαστε, όταν επιστρέφουμε στο πατρικό μας σπίτι για επίσκεψη ή για περάσουμε μερικές ημέρες, γινόμαστε και πάλι έφηβοι…. αισθανόμαστε και πάλι παιδιά. Τσακωνόμαστε με τη μητέρας για τις δουλειές του σπιτιού, πειράζουμε τα αδέλφια μας στο τραπέζι ή φωνάζουμε γιατί δεν κρατάνε τη πόρτα του παλιού μας δωματίου κλειστή, ακόμα κι αν δεν μένουμε πια εκεί.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Emory στην Atlanta της Georgia μπορούν πλέον να δώσουν μερικές εξηγήσεις για το φαινόμενο αυτό που λέγεται οπισθοδρόμηση. Όπως λέει η Δρ. Nadine Kaslow, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Family Psychology, είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας. Μόλις βλέπουμε το δωμάτιο μας που συνήθως είναι ακριβώς όπως το έχουμε αφήσει, μπαίνουμε αυτόματα σε αυτή τη λειτουργία.
Οι ειδικοί λένε πως η οπισθοδρόμηση είναι πιο έντονο σε αυτούς που βρίσκονται στο μέσο της 2ης δεκαετίας της ζωής τους. Κι αυτό γιατί έχουν μόλις ανεξαρτητοποιηθεί και είναι πιο εύκολο να μπερδευτούν από αυτά τα συναισθήματα. Έχει επίσης να κάνει με το πόσο εύκολα η σχέση μπορεί να περάσει από γονιός-παιδί σε ενήλικας με ενήλικα. Ορισμένοι άνθρωποι δυσκολεύονται μεγαλώνοντας να κάνουν αυτόν τον διαχωρισμό.
Το μυστικό, λέει Kaslow, είναι τα παιδιά να σεβαστούν τα όρια και τον χώρο που έχουν θέσει οι γονείς τους αλλά και οι γονείς να είναι λιγότερο κριτικοί απέναντι στα παιδιά τους.
