Ο Γιόχαν Μίλερ (14 Ιουλίου 1801 – 28 Απριλίου 1858) ήταν Γερμανός φυσιολόγος, συγκριτικός ανατόμος, ιχθυολόγος και ερπετολόγος, γνωστός όχι μόνο για τις ανακαλύψεις του αλλά και για την ικανότητά του να συνθέτει γνώση. Ο παραμεσονεφρικός πόρος (αγωγός Mullerian) ονομάστηκε προς τιμήν του.
Ο Μίλερ συνέβαλε σε πολλούς τομείς της φυσιολογίας, ιδιαίτερα στην αύξηση της κατανόησης της φωνής, της ομιλίας και της ακοής, καθώς και των χημικών και φυσικών ιδιοτήτων της λέμφου, του χυλίου και του αίματος. Τα πρώτα του σημαντικά έργα, Zur vergleichenden Physiologie des Gesichtssinns (Σχετικά με τη συγκριτική φυσιολογία της όρασης, Λειψία, 1826) και Über die phantastischen Gesichtserscheinungen (Περί οπτικής ψευδαίσθησης, Coblenz, 1826), έχουν μια υποκειμενική τάση.
Το πρώτο έργο αφορά τα πιο σημαντικά δεδομένα για την όραση ανθρώπων και ζώων, το δεύτερο ακούγεται βάθη δύσκολων ψυχολογικών προβλημάτων. Σύντομα έγινε ο ηγέτης στην επιστήμη της μορφολογικής θεραπείας της ζωολογίας καθώς και της πειραματικής φυσιολογίας. Στην έρευνά του (1830) οφείλεται η διευθέτηση της θεωρίας της αντανακλαστικής δράσης.
