O Γκέρχαρντ Ντομάγκ (1895 – 1964) ήταν Γερμανός παθολόγος και μικροβιολόγος. Καθηγητής της γενικής παθολογίας στο Μίνστερ (1928), διηύθυνε κατόπιν ως ερευνητής (1945) το Ινστιτούτο πειραματικής παθολογίας και μικροβιολογίας της φαρμακοβιομηχανίας Farbenindustrie στο Έλμπερφελν.
Ανακάλυψε την αντιβακτηριακή δράση του Prontosil -πρόδρομου των σουλφαμίδων (1938)- το οποίο χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σε ανθρώπινο οργανισμό με επιτυχία το 1935, στην προσπάθειά του να σώσει από βέβαιο θάνατο τη μικρότερη κόρη του, η οποία είχε μολυνθεί από στρεπτόκοκκο. Για την ανακάλυψή του αυτή βραβεύτηκε με Νόμπελ Ιατρικής το 1939, το οποίο δεν αποδέχθηκε, μετά από απαγόρευση του Χίτλερ. Παρέλαβε το δίπλωμα και το μετάλλιο μερικά χρόνια αργότερα, το 1947.
Οι μελέτες των Τρεφόυελς, Φεντερίκο Νίτι και Ντανιέλ Μποβέ (1936) απέδωσαν την αντιστρεπτοκοκκική δράση του προντοζίλ στη σουλφαμιδική ομάδα.
Αν και η ανακάλυψη της πενικιλίνης και των άλλων αντιβιοτικών μείωσε τη σημασία των σουλφαμιδών, ο Ν. συνέχισε ν’ασχολείται με τη μελέτη των χημειοθεραπευτικών προϊόντων. Το 1948 ανακάλυψε την αντιφυματική δράση της θειο-σεμικαρμπαζόνης. Για τις εργασίες του επί των σουλφαμιδών ο Ντομάγκ τιμήθηκε το 1939 με το βραβείο Νόμπελ ιατρικής – δεν το πήρε όμως, γιατί η ναζιστική κυβέρνηση απαγόρευε στους Γερμανούς πολίτες να δέχονται τα βραβεία που απένεμε το ίδρυμα Νόμπελ.
