Ο Γουίλιαμ Γκαλ (31 Δεκεμβρίου 1816 – 29 Ιανουαρίου 1890) ήταν Άγγλος γιατρός. Συνέβαλε στην κατανόηση της νόσου Bright, της παραπληγίας και του μυξοιδήματος (υποθυρεοειδισμός). Περιέγραψε τη νευρική ανορεξία ως διαταραχή και σε αυτόν οφείλεται η ονομασία της (1873).
Με μέτρια οικογενειακή καταγωγή, ίδρυσε ένα προσοδοφόρο ιδιωτικό ιατρείο και υπηρέτησε ως Διοικητής του Νοσοκομείου Guy, Καθηγητής Φυσιολογίας Fullerian και Πρόεδρος της Κλινικής Εταιρείας. Το 1871, έχοντας θεραπεύσει επιτυχώς τον Πρίγκιπα της Ουαλίας κατά τη διάρκεια μιας απειλητικής για τη ζωή επίθεσης τυφοειδούς πυρετού, έγινε βαρονέτος και διορίστηκε ως ένας από τους απλούς γιατρούς της βασίλισσας Βικτώριας.
Ο Γκαλ έκανε κάποιες σημαντικές συνεισφορές στην ιατρική επιστήμη, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης της κατανόησης του μυξοιδήματος, της νόσου του Bright, της παραπληγίας και της νευρικής ανορεξίας (για την οποία καθιέρωσε για πρώτη φορά το όνομα).
Μια ευρέως απαξιωμένη μασονική/βασιλική θεωρία συνωμοσίας που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1970 υποστήριξε ότι ο Γκαλ γνώριζε την ταυτότητα του Τζακ του Αντεροβγάλτη ή ακόμα και ότι ο ίδιος ήταν ο δολοφόνος. Αν και οι μελετητές το απέρριψαν και ο Γκαλ ήταν 71 ετών και είχε κακή υγεία όταν διαπράχθηκαν οι φόνοι, χρησιμοποιήθηκε από δημιουργούς φανταστικών έργων.
