Ο Γουόλτερ Ριντ (13 Σεπτεμβρίου 1851 – 22 Νοεμβρίου 1902) ήταν γιατρός του στρατού των ΗΠΑ που το 1901, ηγήθηκε της ομάδας που επιβεβαίωσε τη θεωρία του Κουβανού γιατρού Carlos Finlay ότι ο κίτρινος πυρετός μεταδίδεται από ένα συγκεκριμένο είδος κουνουπιών και όχι απευθείας. Επικοινωνία. Αυτή η διορατικότητα έδωσε ώθηση στα νέα πεδία της επιδημιολογίας και της βιοϊατρικής, και αμέσως επέτρεψε την επανέναρξη και την ολοκλήρωση των εργασιών στη Διώρυγα του Παναμά (1904–1914) από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Ριντ ακολούθησε το έργο που ξεκίνησε ο Κάρλος Φίνλεϊ και σκηνοθέτησε ο Τζορτζ Μίλερ Στέρνμπεργκ, ο οποίος αποκαλείται «ο πρώτος βακτηριολόγος των ΗΠΑ».
Η ανακάλυψη του Ριντ στην έρευνα για τον κίτρινο πυρετό θεωρείται ευρέως ορόσημο στη βιοϊατρική, ανοίγοντας νέους ορίζοντες της έρευνας και του ανθρωπισμού. Ήταν σε μεγάλο βαθμό μια επέκταση του έργου του Carlos J. Finlay, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1870 στην Κούβα, το οποίο τελικά έγινε γνωστό το 1900. Ο Finlay ήταν ο πρώτος που υποστήριξε, το 1881, ότι ένα κουνούπι ήταν φορέας, τώρα γνωστό ως ασθένεια φορέας του οργανισμού που προκαλεί κίτρινο πυρετό: ένα κουνούπι που τσιμπάει ένα θύμα της νόσου θα μπορούσε στη συνέχεια να δαγκώσει και να μολύνει έτσι ένα υγιές άτομο. Παρουσίασε αυτή τη θεωρία στο Διεθνές Υγειονομικό Συνέδριο του 1881, όπου έτυχε θετικής αποδοχής. Ένα χρόνο αργότερα ο Finlay αναγνώρισε ένα κουνούπι του γένους Aedes ως τον οργανισμό που μεταδίδει τον κίτρινο πυρετό. Η θεωρία του ακολουθήθηκε από τη σύσταση για τον έλεγχο του πληθυσμού των κουνουπιών ως τρόπο ελέγχου της εξάπλωσης της νόσου.
Αυτή η ανακάλυψη βοήθησε τον William C. Gorgas να μειώσει τη συχνότητα και τον επιπολασμό των ασθενειών που μεταδίδονται από τα κουνούπια στον Παναμά κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εκστρατείας, από το 1903 και μετά, για την κατασκευή της Διώρυγας του Παναμά. Πριν από αυτό, περίπου το 10% του εργατικού δυναμικού πέθαινε κάθε χρόνο από ελονοσία και κίτρινο πυρετό.
