Νους υγιής εν σώματι υγιεί έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Και είχαν δίκιο. Γιατί, όπως αποδεικνύεται, η γυμναστική δεν κάνει καλό μόνο στο σώμα μας αλλά και στο μυαλό μας. Νέα έρευνσα Αμερικανών επιστημόνων δείχνει πως η μέτρια αλλά τακτική άσκηση δεν είναι μόνο καλή για τη μνήμη καθώς οι άνθρωποι γερνούν, φαίνεται επίσης ότι συμβάλλει και στην πρόληψη της εμφάνισης σωματικών συμπτωμάτων της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Όπως ανέφερε ο Ozioma Okonkwo, βοηθός καθηγητή ιατρικής στο Τμήμα Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Wisconsin, ο οποίος παρουσίασε ευρήματα από πολλαπλές μελέτες, σε έναν πληθυσμό μεσαίας ηλικίας που κινδυνεύει από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, τα σωματικά ενεργά άτομα αντιμετωπίζουν λιγότερες αλλαγές σχετικές με τη γήρανση των βιοδεικτών που σχετίζονται με τη νόσο, καθώς και τη μνήμη και τη γνωστική λειτουργία.
Ο Okonkwo και οι συνεργάτες του εξέτασαν 317 συμμετέχοντες που συμμετείχαν στο Μητρώο του Wisconsin για την πρόληψη του Alzheimer, μια συνεχιζόμενη μελέτη παρατήρησης περισσότερων από 1.500 ατόμων με ιστορικό γονέων με πιθανή άνοια και Αλτσχάιμερ. Οι συμμετέχοντες ήταν μεταξύ των ηλικιών 40 και 65 ετών κατά τη στιγμή της εγγραφής τους στη μελέτη. Η συμμετοχή στο μητρώο περιελάμβανε μια αρχική εκτίμηση των βιολογικών παραγόντων, των παραγόντων υγείας και του τρόπου ζωής που συνδέονται με την ασθένεια και των αξιολογήσεων παρακολούθησης κάθε δύο έως τέσσερα χρόνια.
Όλοι οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τη σωματική τους δραστηριότητα και υποβλήθηκαν σε νευροψυχολογικές εξετάσεις και εξετάσεις εγκεφάλου για τη μέτρηση διαφόρων βιοδεικτών που σχετίζονται με τη νόσο του Alzheimer.
Οι ερευνητές συνέκριναν δεδομένα από άτομα ηλικίας κάτω των 60 ετών με άτομα άνω των 60 ετών και βρήκαν μείωση των γνωστικών ικανοτήτων καθώς και αύξηση των βιοδεικτών που σχετίζονται με την ασθένεια στα ηλικιωμένα άτομα. Ωστόσο, οι επιδράσεις ήταν σημαντικά ασθενέστερες στους ηλικιωμένους οι οποίοι ανέφεραν ότι συμμετείχαν σε τουλάχιστον 30 λεπτά μέτριας άσκησης πέντε ημέρες την εβδομάδα.
Σε μια άλλη μελέτη, η οποία επίσης παρουσιάστηκε από τον Okonkwo, οι ερευνητές μελέτησαν 95 ανθρώπους, επίσης από το Μητρώο, στους οποίους δόθηκαν βαθμολογίες που ονομάζονταν βαθμολογίες πολυγενούς κινδύνου, με βάση το αν διέθεταν συγκεκριμένα γονίδια που σχετίζονται με το Alzheimer.
Όπως και με την προηγούμενη έρευνα, οι επιστήμονες εξέτασαν τον τρόπο με τον οποίο άλλαξαν οι βιοδείκτες με γενετικό κίνδυνο και ποιος ρόλο μπορεί να παίξει αερόβια άσκηση.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι άτομα με υψηλότερες βαθμολογίες κινδύνου είχαν αυξημένους βιοδείκτες για τη νόσο. Και πάλι, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το αποτέλεσμα ήταν ασθενέστερο σε άτομα που ασκούνταν, βαθμολογία που περιελάμβανε την ηλικία, το φύλο, το δείκτη μάζας σώματος, τον καρδιακό ρυθμό ανάπαυσης και την αυτοαναφερόμενη σωματική δραστηριότητα.
Μια τρίτη μελέτη εξέτασε τα MRIs από 107 άτομα από το Μητρώο, τα οποία κλήθηκαν να τρέξουν σε διάδρομο για να καθορίσουν την αποτελεσματικότητα της πρόσληψης οξυγόνου με φυσική κατάσταση από μέτρια αερόβια άσκηση.
Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, οι ερευνητές ανακάλυψαν και πάλι έναν δείκτη του Alzheimer, γνωστού ως υπερπλασία λευκής ουσίας, σημαντικά αυξημένο στον εγκέφαλο με το πέρα της ηλικίας, αλλά όχι τόσο στους συμμετέχοντες με φυσική κατάσταση από υψηλά επίπεδα αερόβιας άσκηση.
Όπως είπε ο Okonkwo συνολικά, αυτές οι μελέτες υποδηλώνουν ότι η αρνητική επίδραση της γήρανσης και του γενετικού κινδύνου στους βιοδείκτες και τη νόσο του Alzheimer μπορεί να μειωθεί σε φυσικά ενεργούς ηλικιωμένους ενήλικες που διατρέχουν κίνδυνο για τη νόσο σε σύγκριση με τους λιγότερο ενεργούς συνομηλίκους τους και συμπλήρωσε. «Εάν τα ευρήματα αυτά υποστηριχθούν από πιο προοπτικές ελεγχόμενες μελέτες, θα παρέχουν αξιόπιστα στοιχεία για τη σωματική άσκηση ως αποτελεσματική προσέγγιση στην πρόληψη, ιδιαίτερα σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Αλτσχαϊμερ: Το γονίδιο που το προκαλεί μας επηρεάζει ακόμα και πριν από την ενηλικίωση
