Η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της στην αισθητική χειρουργική.

26-12-2016

Η μεγάλη μάζα των «ασθενών» που αναζητούσαν και ακόμα αναζητούν αισθητική παρέμβαση από τους πλαστικούς χειρουργούς προέρχονται κυρίως από τη μεσαία τάξη. Αυτοί είχαν σχεδόν πάντα ένα απόθεμα για να το διαθέσουν για την ομορφιά τους. Η μεσαία αυτή τάξη έχει πλέον συρρικνωθεί και η εναπομείνασα μπορεί να διαθέσει πολύ μικρότερο ποσό τώρα. Πέραν αυτών, στη περίοδο των «παχουλών αγελάδων», ακόμα και χαμηλά στρώματα κατάφερναν να βρουν χρήματα, είτε με καταναλωτικά δάνεια, είτε υποθηκεύοντας  μέρος του μισθού τους, στον εργοδότη για να προβούν στην …πολυπόθητη αισθητική επέμβαση. Το ποσοστό αυτών των «ασθενών» έχει πλήρως εξαλειφθεί.  Από την άλλη μεριά κάθε νέος γιατρός ονειρευόταν να ειδικευτεί στη πλαστική χειρουργική ώστε να ζήσει την αίγλη (glamour) του διάσημου γιατρού του Lifestyle.

Μια παθογένεια αναπτύχθηκε σταδιακά και στο τομέα της πλαστικής χειρουργικής όπως άλλωστε και σε όλους σχεδόν τους τομείς – κυρίως της παροχής υπηρεσιών. Η πληθώρα πλαστικών χειρουργών στη μικρή χώρα μας – πολλές φορές με χαμηλή ποιότητα εκπαίδευσης και εξειδίκευσης – η οποία μέχρι πριν λίγα χρόνια ευημερούσε ή και άντεχε, αφού υπήρχε μεγάλη και εύκολη αγορά, είχε πλέον να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της οικονομικής δυσπραγίας.

Τι γίνεται σήμερα; Οι «ασθενείς» – πελάτες λιγόστεψαν τουλάχιστον κατά 70% αλλά και όσοι απέμειναν δεν διαθέτουν αρκετά ώστε να προβούν στην ενδεδειγμένη πλην όμως ακριβότερη παρέμβαση. Θέλουν παρ’ όλα αυτά «κάτι να κάνουν για να ανεβάσουν τη ψυχολογία τους». Οι περισσότεροι, κυρίως νέοι πλαστικοί χειρουργοί, που δεν πρόλαβαν να δημιουργήσουν «όνομα» και πελατολόγιο, βρίσκονται σε απόγνωση. Πολλοί φεύγουν στο εξωτερικό. Όσοι μένουν παλεύουν με τον ανταγωνισμό και τις «προσφορές» που βρίσκονται στο κόστος των υπηρεσιών τους. Αυτό είναι καλό για τους ασθενείς αφού βρίσκουν καλύτερες τιμές για τις επεμβάσεις τους, όμως συχνά και κακό αφού και ο γιατρός θα υποχρεωθεί να χρησιμοποιήσει φτηνότερα υλικά, ή να προτείνει στον ασθενή του τις φτηνότερες παρεμβάσεις πλην όμως όχι τις ενδεδειγμένες. Εμφανίζονται έτσι να παρουσιάζονται σαν νέες τεχνικές, τεχνικές παλαιότερες ή/και ήπιας παρέμβασης ώστε να το αντέξει οικονομικά ο ασθενής, που όμως έχουν αποτέλεσμα μικρής διάρκειας. Χρησιμοποιούνται φτηνότερα υλικά που παλιότερα δεν μπορούσαν να μπουν στην αγορά ενώ τώρα δίνεται αξία στα λίγα Ευρώ διαφοράς, που τότε όλοι τα απαξιώνανε. Ως ειδικότητα, γίναμε υποχρεωτικά πιο συνετοί όμως… όπως είπαμε ουδέν καλό αμιγές κακού.  Από την άλλη γλυτώσαμε σε μεγάλο βαθμό από τις καταχρηστικές  επεμβάσεις, που πολλοί ασθενείς επιθυμούσαν από υπερβολική ίσως ματαιοδοξία ενώ, οι γιατροί από πλεονεξία που αντικατόπτριζε το γενικότερο κλίμα, δεν τους απέτρεπαν. Τώρα οι ασθενείς και να θέλουν δεν μπορούν! Ισχύει λοιπόν και το αντίστροφο. Ουδέν κακό αμιγές καλού.

Έτσι κι αλλιώς, τα πάντα ρει! Έτσι οι εξελίξεις θα ισορροπήσουν, οι πλαστικοί χειρουργοί σταδιακά θα μειωθούν αναλογικά με το πληθυσμό, θα γίνουν φυσικά ακόμα πιο συνετοί και συνεπείς με το αντικείμενό τους, θα αποφεύγουν τις παρεμβάσεις, που μακρόχρονα δεν θα έχουν αποτέλεσμα, αλλά και τα φτηνά υλικά ενώ οι ασθενείς θα αυξηθούν αναλογικά και ελπίζουμε με ένα καλύτερο εισόδημα στο μέλλον, να μάθουν να καθυστερούν την «αναπτέρωση» της ψυχολογίας, ώστε να προβούν στη σωστή και ενδεδειγμένη παρέμβαση. Να σκέφτονται δηλαδή σύμφωνα με τις ανάγκες τους και όχι σύμφωνα με το κόστος. Παίρνω αυτό που χρειάζομαι και όχι αυτό που μπορώ οικονομικά. Ευχές – για την κοινωνία – αυτό να γίνει το συντομότερο!

Στρατής Γαβριήλ
Πλαστικός Χειρουργός
Δ/ντής Κλινικής Πλαστικής Χειρουργικής Doctors Hospital
Diplomate of European Board of Plastic Surgery
WEBSITE: www.sgabriel.gr