Του Βασίλη Βενιζέλου
Μία πολύ ευχάριστη είδηση μάς προσφέρει το editorial του τεύχους Ιουνίου 2018 του newsletter, το οποίο εκδίδει και διανέμει ηλεκτρονικά ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας “Θετική Φωνή”!
Πρόκειται για ένα μαχητικό, τεκμηριωμένο και κοινωνικά ευαίσθητο editorial, διαμέσου του οποίου η “Θετική Φωνή” δηλώνει ότι ενώνει τις δυνάμεις της στον αγώνα για τη δημιουργία κλειστών χώρων για ιατρικώς ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών στην Αθήνα.
Συγκεκριμένα, το εν λόγω editorial του τεύχους Ιουνίου 2018 του newsletter της “Θετικής Φωνής” έχει ως εξής:
“Ας σκεφτούμε αλλιώς.
Καταστολή, κυνηγητό, κρατήσεις, φυλακίσεις, διώξεις, περιθωριοποίηση, στιγματισμός. Οι πολιτικές που έχουμε εφαρμόσει για την αντιμετώπιση του φαινομένου των ναρκωτικών περιείχαν πάντοτε ένα τιμωρητικό μείγμα. Μία συνταγή με πυρήνα το έγκλημα που έπρεπε να παταχθεί. Μαζί με τον έμπορο και ο χρήστης. Στη λογική του νομοθέτη, αλλά και στη συλλογική συνείδηση υπερίσχυσαν ιδεοληψίες που έφεραν στον πυρήνα τους ηθικολογικές ισοπεδώσεις και εμμονές. Ελάχιστος χώρος απέμεινε στο δημόσιο διάλογο που να επιτρέπει τον αναστοχασμό του πραγματικού σκοπού και τον προσδιορισμό των μέσων που τον υπηρετούν. Είναι αποτελεσματικές οι πολιτικές που ακολουθούνται σήμερα και τις τελευταίες δεκαετίες για τη ριζική αντιμετώπιση των παραμέτρων και συνεπειών της χρήσης ψυχοδραστικών ουσιών; Η απάντηση είναι όχι. Και τι κάνουμε ως πολιτεία; Συνεχίζουμε μονότονα, μηχανικά να τις επαναλαμβάνουμε.
Ας σκεφτούμε αλλιώς. Οι χώροι επιτηρούμενης χρήσης είναι μία βέλτιστη πρακτική που έχει εφαρμοστεί με εξαιρετικά και επιστημονικά αποδεδειγμένα αποτελέσματα σε πολλές πόλεις του κόσμου: Μειώνουν ποσοτικά και ποιοτικά τις συμπεριφορές υψηλού κινδύνου που σχετίζονται με τη χρήση, μειώνουν τους θανάτους από υπερδοσολογία, περιορίζουν τη δημόσια όχληση, συμβάλουν στη μείωση του επιπολασμού μετοδοτικών νόσων όπως ο HIV και η ηπατίτιδα C, δημιουργούν σχέσεις εμπιστοσύνης των χρηστών με κρατικές δομές αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο την πρόσβαση των χρηστών σε υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας και σε προγράμματα απεξάρτησης και υποκατάστασης.
Αντίστοιχος χώρος λειτούργησε και στην Αθήνα για εννέα μήνες μέχρι τον Αύγουστο του 2014, όταν έκλεισε μετά από εισαγγελική παρέμβαση ελέγχου της νομιμότητας του, καθώς δε ρυθμίστηκε ποτέ συνολικά το νομικό πλαίσιο που θα διασφάλιζε την απρόσκοπτη λειτουργία του. Έκτοτε η πολιτεία σωπαίνει για το συγκεκριμένο θέμα.
Το κέντρο της Αθήνας κραυγάζει ότι έχει ανάγκη από καινοτόμες πολιτικές για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών. Πολιτικές που θα φέρουν στον πυρήνα τους τη δημόσια υγεία και τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των χρηστών, πολιτικές που θα λαμβάνουν υπόψη τα πολυπαραγοντικά αίτια της χρήσης και δε θα δεσμεύονται από συντηρητικά στεγανά και αναχρονιστικές, στερεοτυπικές προσεγγίσεις. Η αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου που θα επιτρέψει τη λειτουργία νέων χώρων εποπτευόμενης χρήσης και ολιστικής υποστήριξης των χρηστών, θα πρέπει να γίνει το επόμενο στοίχημα κοινωνικής συνοχής που θα κερδίσουμε”.
