Ο Ιλάι Λίλι (8 Ιουλίου 1838 – 6 Ιουνίου 1898) ήταν Αμερικανός στρατιώτης, φαρμακοποιός, χημικός και επιχειρηματίας που ίδρυσε τη φαρμακευτική εταιρεία Eli Lilly and Company. Η Λίλι κατατάχθηκε στον στρατό της Ένωσης κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου και στρατολόγησε μια ομάδα ανδρών για να υπηρετήσει μαζί του στο 18ο Ανεξάρτητο Πυροβολικό της Ιντιάνα. Αργότερα προήχθη σε ταγματάρχη και στη συνέχεια συνταγματάρχη, και του δόθηκε η διοίκηση του 9ου Συντάγματος Ιππικού της Ιντιάνα.
Ο Λίλι συνελήφθη τον Σεπτέμβριο του 1864 και κρατήθηκε ως αιχμάλωτος πολέμου μέχρι τον Ιανουάριο του 1865. Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να διευθύνει μια φυτεία στο Μισισιπή, αλλά απέτυχε και επέστρεψε στο φαρμακείο του μετά το θάνατο της πρώτης του γυναίκας. Ξαναπαντρεύτηκε και εργάστηκε με επιχειρηματικούς εταίρους σε πολλά φαρμακεία στην Ιντιάνα και το Ιλινόις πριν ανοίξει τη δική του επιχείρηση το 1876 στην Ινδιανάπολη. Η εταιρεία Lilly’s κατασκεύαζε φάρμακα και τα διέθετε σε χονδρική βάση στα φαρμακεία. Η φαρμακευτική εταιρεία του Λίλι αποδείχθηκε επιτυχημένη και σύντομα έγινε πλούσιος αφού έκανε πολλές προόδους στην παραγωγή φαρμάκων. Δύο από τις πρώτες εξελίξεις που πρωτοστάτησε ήταν η δημιουργία κάψουλες ζελατίνης για να περιέχουν φάρμακα και η ανάπτυξη αρωμάτων φρούτων.
Η Eli Lilly and Company έγινε μία από τις πρώτες φαρμακευτικές εταιρείες του είδους της που στελέχωσε ένα εξειδικευμένο ερευνητικό τμήμα και εφάρμοσε πολλά μέτρα διασφάλισης ποιότητας.
Χρησιμοποιώντας τον πλούτο του, ο Λίλι ασχολήθηκε με πολυάριθμες φιλανθρωπικές επιδιώξεις. Παρέδωσε τη διαχείριση της εταιρείας στον γιο του, Josiah K. Lilly, Sr., γύρω στο 1890 για να δώσει περισσότερο χρόνο στον εαυτό του για να συνεχίσει τη συμμετοχή του σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και την κοινωνική πρόοδο. Ο συνταγματάρχης Λίλι βοήθησε στην ίδρυση της Εμπορικής Λέσχης, του προδρόμου του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Ιντιανάπολης, και έγινε ο κύριος προστάτης του παραρτήματος της Ιντιάνα της Φιλανθρωπικής Εταιρείας. Χρηματοδότησε προσωπικά ένα νοσοκομείο παίδων στην Indianapolis, γνωστό ως Eleanor Hospital (έκλεισε το 1909).
Ο συνταγματάρχης Λίλι ήταν υπέρμαχος της ομοσπονδιακής ρύθμισης της φαρμακευτικής βιομηχανίας και πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ψηφίστηκαν σε νόμο το 1906, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων. Ήταν επίσης από τους πρωτοπόρους της έννοιας των συνταγών και βοήθησε να διαμορφωθεί αυτό που έγινε η κοινή πρακτική να δίνονται εθιστικά ή επικίνδυνα φάρμακα μόνο σε άτομα που είχαν δει για πρώτη φορά έναν γιατρό. Η εταιρεία που ίδρυσε έκτοτε εξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες και πιο σημαίνουσες φαρμακευτικές εταιρείες στον κόσμο και τη μεγαλύτερη εταιρεία στην Ιντιάνα.
