Ο Καρλ Ρότζερς (8 Ιανουαρίου 1902 – 4 Φεβρουαρίου 1987) ήταν Αμερικανός ψυχολόγος και ένας από τους ιδρυτές της ανθρωπιστικής προσέγγισης. Ήταν επίσης ένας από τους πατέρες της ψυχοθεραπείας.
Ο Ρότζερς δεν είχε από την αρχή κλίση προς την ψυχολογία. Αρχικά, ασχολήθηκε με τη γεωργία και έπειτα έκανε τις πρώτες σπουδές του με αντικείμενο τη θεολογία. Ήθελε να γίνει ιερωμένος. Ανακαλύπτοντας, όμως, την υποκρισία και την ανελευθερία του Σεμιναρίου, στο οποίο φοιτούσε, εγκατέλειψε αυτά τα σχέδια και στράφηκε στην ψυχολογία .
Σπουδές και βασικές ιδέες
Απέκτησε διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία και εκπροσωπεί την ανθρωπιστική ψυχολογία. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Clinical Treatment of the Problem Child» το 1939, είναι φανερές οι βασικές ιδέες της φιλοσοφικής του τοποθέτησης. Σ’ αυτές βασίστηκε και η ψυχοθεραπευτική του θεωρία.
Η θεωρία του Ρότζερς
Ο Rogers πίστευε ότι η συμπεριφορά του ανθρώπου έχει ως κίνητρο την τάση του για αυτό-πραγματοποίηση. Όσο αλληλοεπιδρά με το περιβάλλον και άλλους, ο άνθρωπος διαμορφώνει μια δομή του εαυτού ή της ιδέας του. Αν κάποιος λοιπόν έχει μια θετική ιδέα εαυτού, τείνει να αισθάνεται καλά για το ποιος είναι και συχνά βλέπει τον κόσμο ως ένα ασφαλές και θετικό μέρος. Αν έχει μια αρνητική ιδέα εαυτού, ίσως να αισθάνεται δυσαρεστημένος με το ποιος είναι.
Ο Rogers επίσης ξεχώρισε τον εαυτό σε δύο κατηγορίες: τον ιδανικό εαυτό και τον πραγματικό εαυτό. Ο ιδανικός εαυτός είναι το άτομο που θα ήθελες να είσαι, ο πραγματικός εαυτός είναι το άτομο που είσαι πραγματικά. Ο Rogers πίστευε ότι πρέπει να επιτύχουμε ισορροπία ανάμεσα στους δύο αυτούς εαυτούς μας.
