H 1η Δεκέμβρη είναι μία ημέρα αφιερωμένη παγκόσμια στην ευαισθητοποίηση και ενημέρωση κάθε ανθρώπου, για τον HIV και το AIDS. Παράλληλα, αποτελεί ημέρα μνήμης των ανθρώπων που έφυγαν από τη ζωή εξαιτίας του AIDS, ως επί το πλείστον την εποχή που η επιστημονική κοινότητα δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας. Στην Ελλάδα, έως τις αρχές του ’90 περίπου, διανύσαμε μία εποχή απόλυτου φόβου και άγνοιας, ενώ οι άνθρωποι που νοσούσαν τότε από AIDS κατέληγαν συχνά μόνοι και σε απάνθρωπες συνθήκες.
Σήμερα, χάρη στα επιστημονικά άλματα που έχουν σημειωθεί τα τελευταία 30 χρόνια, οι άνθρωποι που διαγιγνώσκονται με HIV, ζουν πλέον με ένα χρόνιο και όχι πια θανατηφόρο νόσημα, εξακολουθώντας ωστόσο να αντιμετωπίζουν μία σειρά από σημαντικές προκλήσεις που σχετίζονται με την κατάσταση της υγείας τους. Η σύγχρονη αντιρετροϊκή αγωγή προσφέρει ένα φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής, με ποιότητα, ενώ, όταν ένας άνθρωπος θετικός στην λοίμωξη HIV λαμβάνει με συνέπεια και σταθερότητα την αντιρετροϊκή του αγωγή και διατηρεί σταθερά μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο, ο ιός καθίσταται μη μεταδοτικός.
Η 1η Δεκέμβρη σηματοδοτεί την ιδανική αφορμή για ενημέρωση του κοινού και των αρμόδιων φορέων σχετικά με τα σοβαρά προβλήματα που συναντώνται μέχρι και σήμερα, τόσο στην παροχή υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας, όσο και στην ορθή πληροφόρηση σχετικά με τον HIV και το AIDS. Αποτελεί επίσης μια ημέρα σταθμό για ένα εκ νέου κάλεσμα στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ανθρώπων που ζουν με HIV.
Συνοπτικά επισημαίνονται:
- Η ανάγκη πρόσβασης όλων των ανθρώπων που ζουν με HIV στις εξετάσεις για τη μέτρηση ιικού φορτίου και γονοτυπικού ελέγχου, όπως ορίζεται από τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, οι οποίες έχουν διακοπεί τα τελευταία τρία χρόνια, λόγω έλλειψης αντιδραστηρίων.
- Η ανάγκη δημιουργίας προγραμμάτων, δράσεων και δομών στήριξης ομάδων πληθυσμού με πολλαπλές ευαλωτότητες, όπως, για παράδειγμα, είναι τα άτομα που κάνουν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, που ταυτόχρονα ζουν με τον HIV, προκειμένου να υπάρξει ολιστική κάλυψη των αναγκών τους (στέγη, τροφή, νομική κάλυψη κτλ) και διασφάλιση της πρόσβασης και παραμονής τους στο σύστημα υγείας.
- Η ανάγκη διεύρυνσης των σημείων προληπτικής εξέτασης για τον HIV.
- Η ανάγκη υιοθέτησης από τη Πολιτεία και η δυνατότητα απρόσκοπτης πρόσβασης στην προληπτική προφυλακτικής αγωγής (PreP- Πριν την Έκθεση Προφύλαξη), προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εκάστοτε ομάδας πληθυσμού.
- Η ανάγκη ενίσχυσης των Μονάδων Ειδικών Λοιμώξεων με εξειδικευμένο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό.
- Η ανάγκη ισότιμης και δωρεάν πρόσβασης σε Μεθόδους Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγής για όλους τους ανθρώπους που ζουν με HIV.
- Η ανάγκη κατάργησης των υφιστάμενων περιορισμών λόγω HIV, σε συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες και εκσυγχρονισμoύ της σχετικής νομοθεσίας (π.χ. ορισμένες στρατιωτικές σχολές και σχολές σωμάτων ασφαλείας, μόνιμοι αξιωματικοί του στρατού, εργαζόμενοι/ ες στο σεξ κτλ).
- Η ανάγκη κατάργησης της αναγραφής πάθησης σε δημόσια έγγραφα και αποφάσεις ΚΕ.Π.Α., με στόχο τη διασφάλιση του απορρήτου.
- Η ανάγκη καθολικής εφαρμογής προγραμμάτων απεξάρτησης, υποκατάστασης αλλά και μείωσης βλάβης, καθώς και η εφαρμογή προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, εντός των καταστημάτων κράτησης.
- Η ανάγκη εφαρμογής ή/και αναβάθμισης του μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στο πρόγραμμα εκπαίδευσης των μαθητών, και ο εκσυγχρονισμός των λανθασμένων και απαρχαιωμένων πληροφοριών σχετικά με τον HIV (ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα βιβλία της βιολογίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αναγράφουν ακόμα τη λοίμωξη HIV ως θανατηφόρο νόσημα).
- Η ανάγκη εξάλειψης ρατσιστικών συμπεριφορών που αποδεικνύουν τα φοβικά αντανακλαστικά που η κοινωνία μας σε μεγάλο βαθμό εξακολουθεί να έχει στο άκουσμα του όρου HIV ή/και AIDS, συμπεριφορές που συναντώνται σε πολλούς τομείς της ζωής των ανθρώπων που ζουν με τον ιό (υγεία, εργασία, κοινωνική ζωή κτλ), με αποτέλεσμα την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Το Κέντρο Ζωής, με αφορμή την 1η Δεκέμβρη, συνεχίζει να διεκδικεί το δικαίωμα των ανθρώπων που ζουν με HIV στην ισότιμη κοινωνική μεταχείριση, την απρόσκοπτη πρόσβαση στην υγεία και την εργασία, το δικαίωμα στη ζωή. Αυτή τη συμβολική ημέρα, το Κέντρο Ζωής συνεχίζει την καθημερινή του πρακτική, επιδιώκοντας να μεταφέρει το μήνυμα της αναγκαιότητας της εκπαίδευσης, ενημέρωσης και πρόληψης, υποστηρίζοντας τις ανάγκες των ανθρώπων που ζουν με τον ιό, μέσα από την αδιάλειπτη παροχή υπηρεσιών, αλλά και αγωνιζόμενο διαρκώς για την καταπολέμηση του στίγματος που συνοδεύει τον HIV.
