Ο Κορνέιγ Χέιμανς (28 Μαρτίου 1892 – 18 Ιουλίου 1968) ήταν Βέλγος φυσιολόγος. Σπούδασε στο Ιησουιτικό Κολλέγιο της Αγίας Βαρβάρας και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, όπου απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα το 1920.
Ο Χέιμανς κέρδισε το Νόμπελ Ιατρικής το 1938 για την παρουσίαση του τρόπου με τον οποίο η αρτηριακή πίεση και η περιεκτικότητα σε οξυγόνο του αίματος μετρώνται από το σώμα και μεταδίδονται στον εγκέφαλο.
Ο Χέιμανς τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1938 επειδή έδειξε πώς η αρτηριακή πίεση και η περιεκτικότητα σε οξυγόνο του αίματος μετρώνται στο σώμα και μεταδίδονται στον εγκέφαλο μέσω των νεύρων και όχι από το ίδιο το αίμα.
Το πέτυχε με ζωοτομή δύο σκύλων, το κεφάλι του ενός συνδεδεμένο με το σώμα του μόνο με νεύρα, και το σώμα του δεύτερου χρησιμοποιήθηκε για διασταυρούμενη διάχυση (παροχή αίματος) στο κεφάλι του πρώτου σκύλου.
Ο Χέιμανς διαπίστωσε ότι η κίνηση του καρδιαγγειακού αντανακλαστικού τόξου του πρώτου σκύλου μεταφερόταν από τα δικά του πνευμονογαστρικά νεύρα, αλλά οι παράγοντες που εισήχθησαν στο αίμα του δεύτερου σκύλου, το οποίο εξυπηρετούσε τον εγκέφαλο του πρώτου σκύλου, δεν είχαν καμία επίδραση. Χρησιμοποίησε ένα παρόμοιο πείραμα για να αποδείξει τον ρόλο των περιφερειακών χημειοϋποδοχέων στη ρύθμιση της αναπνοής, για το οποίο έλαβε το βραβείο Νόμπελ.
