Σύμφωνα με μια πρόσφατη μετά-ανάλυση η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet, τα φωσφοροδεσμευτικά που δεν περιέχουν ασβέστιο (υδροχλωρική σεβελαμέρη, ανθρακική σεβελαμέρη ή ανθρακικό λανθάνιο) σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αίτιο σε σύγκριση με τα φωσφοροδεσμευτικά που περιέχουν ασβέστιο (ανθρακικό ασβέστιο και οξικό ασβέστιο) σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο. Σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών, τα φωσφοροδεσμευτικά συνιστώνται για τη μείωση της συγκέντρωσης του φωσφόρου στον ορό και την αποτροπή υπερφωσφαταιμίας.
“Η μελέτη μας διαπίστωσε μειωμένο ποσοστό θανάτου κατά 22 τοις εκατό σε ασθενείς οι οποίοι λάμβαναν θεραπεία που δεν περιείχε ασβέστιο, καθώς και χαμηλότερο ποσοστό ασβέστωσης αρτηριών σε ασθενείς οι οποίοι δεν λάμβαναν συμπληρώματα ασβεστίου“ δήλωσε η Δρ. Sophie Jamal, ιατρός στο Women’s College Hospital, που συνδέεται με το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, και επικεφαλής συντάκτης της μελέτης.
Οι ερευνητές εξέτασαν 11 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες που περιλάμβαναν πάνω από 4.600 ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο για να αξιολογήσουν το πρωτεύον καταληκτικό σημείο, τη θνησιμότητα από κάθε αίτιο. Αξιολογήθηκαν συνολικά δεκαοκτώ μελέτες σε ό,τι αφορά στα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία, τα οποία συμπεριλάμβαναν καρδιαγγειακά συμβάματα και αγγειακή ασβέστωση.
“Οι άνθρωποι που πάσχουν από χρόνια νεφρική νόσο διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας“ δήλωσε ο Doug Jermasek, επικεφαλής του τομέα Sanofi Renal, ο οποίος αποτελεί παγκόσμια στρατηγική μονάδα της Sanofi. “ Η παρούσα δημοσίευση αποτελεί μια νέα προσθήκη στο σύνολο των στοιχείων που υποστηρίζουν τη χρήση δεσμευτικών που δεν περιέχουν ασβέστιο, όπως η σεβελαμέρη, από ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο που έχουν ανάγκη μείωσης των επιπέδων φωσφόρου.”
Απαιτείται περαιτέρω έρευνα προκειμένου να διευκρινιστούν οι επιπτώσεις των φωσφοροδεσμευτικών με ασβέστιο σε σχέση με τα δεσμευτικά χωρίς ασβέστιο στη θνησιμότητα. Η μετά-ανάλυση δεν ήταν χρηματοδοτούμενη. Οι συγγραφείς είχαν πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα της μελέτης και ήταν υπεύθυνοι για την απόφαση να υποβάλουν την έρευνά τους προς δημοσίευση. Η μετά-ανάλυση δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού The Lancet στις 19 Ιουλίου, 2013.
