Ο Κρίστιαν Έικμαν (11 Αυγούστου 1858 – 5 Νοεμβρίου 1930) ήταν Ολλανδός ιατρός και καθηγητής της φυσιολογίας, του οποίου η απόδειξη ότι η ασθένεια μπέρι-μπέρι οφείλεται σε αβιταμίνωση οδήγησε στην ανακάλυψη της θειαμίνης. Μαζί με τον Φρέντερικ Χόπκινς, ο Έικμαν βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής του 1929 για την ανακάλυψη βιταμινών.
Γεννήθηκε στην πόλη Νέικερκ της Ολλανδίας. Σπούδασε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ και ως στρατιωτικός ιατρός υπηρέτησε στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες. Αργότερα έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, πόλη στην οποία απεβίωσε σε ηλικία 72 ετών.
