Ο Λάτσαρο Σπαλαντσάνι (Lazaro Spallanzani) (12 Ιανουαρίου 1729 – 11 Φεβρουαρίου 1799) ήταν Ιταλός φυσιοδίφης (φυσιολόγος) από τους σημαντικότερους στο χώρο της βιολογίας που συνέβαλε στη μελέτη σωματικών λειτουργιών, αλλά και της κυκλοφορίας του αίματος και της αναπαραγωγής.
Γεννήθηκε στο Σκαντιάνο στις 12 Ιανουαρίου του 1729 και στην αρχή σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Γρήγορα όμως μεταπήδησε στη Φυσική και στη Μεταφυσική όπου και αναδείχθηκε καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Μοντένα και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο της Παβία όπου και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την επιστημονική έρευνα. Εκεί ανέπτυξε τη θεωρία του, περί αβιογένεσης.
Ο Σπαλαντζάνι ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη της κυκλοφορίας του αίματος. Μολονότι ο Σπαλαντζάνι εξέτασε τα σπερματοζωάρια δεν είχε καταφέρει ν’ αντιληφθεί τον πραγματικό τους ρόλο πιστεύοντας πως ήταν παράσιτα. Στις τελευταίες του έρευνες προσπάθησε ν’ αποδείξει πως ένα σώμα μεταλλάσσεται εκ της γνωστής σήμερα αναγωγής του οξυγόνου σε διοξείδιο του άνθρακα.
Ο Σπαλαντζάνι πέθανε στην Παβία στις 11 Φεβρουαρίου του 1799.
