Η Λίντα Μπράουν Μπακ (29 Ιανουαρίου 1947 – ) είναι Αμερικανίδα βιολόγος, γνωστή για την εργασία της στο οσφρητικό σύστημα. Έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής του 2004, μαζί με τον Ρίτσαρντ Άξελ, για τη δουλειά τους πάνω στους οσφρητικούς υποδοχείς. Αυτή τη στιγμή είναι στο τμήμα του Ερευνητικού Κέντρου Καρκίνου «Φρεντ Χάτσινσον» στο Σιάτλ.
Το 1980, η Μπακ ξεκίνησε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, υπό τον Δρ. Μπενβενούτο Πέρνις (1980-1982). Το 1982, εντάχθηκε στο εργαστήριο του Δρ. Ρίτσαρντ Άξελ, επίσης στο Κολούμπια στο Ινστιτούτο Καρκινολογικής Έρευνας. Αφού διάβασε το χαρτί ομαδικής έρευνας του Σολ Σνάιντερ στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, η Μπακ ξεκίνησε να χαρτογραφεί την οσφρητική διαδικασία σε μοριακό επίπεδο, εντοπίζοντας την διαδρομή των οσμών μέσω των κυττάρων της μύτης στον εγκέφαλο. Οι Μπακ και Άξελ εργάστηκαν με γονίδια αρουραίων στην έρευνά τους και αναγνώρισαν μία οικογένεια γονιδίων που κωδικοποιούν περισσότερους από 1.000 υποδοχείς οσμών και δημοσίευσαν τα ευρήματα αυτά το 1991.
Αργότερα εκείνο το έτος, η Μπακ έγινε βοηθός καθηγητής στο Τμήμα Νευροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, όπου ίδρυσε το δικό της εργαστήριο. Αφού διαπίστωσε τον τρόπο με τον οποίο εντοπίζονται οι μυρωδιές από τη μύτη, η Μπακ δημοσίευσε τα ευρήματά της το 1993 σχετικά με το πώς οργανώνονται οι εισροές από διαφορετικούς υποδοχείς οσμής στη μύτη. Ουσιαστικά, το πρωταρχικό ενδιαφέρον της έρευνας είναι για το πώς οι φερομόνες και οι οσμές εντοπίζονται στη μύτη και ερμηνεύονται στον εγκέφαλο. Είναι πλήρες μέλος του Τμήματος Βασικών Επιστημών του Ερευνητικού Κέντρου Καρκίνου «Φρεντ Χάτσινσον» και καθηγήτρια Φυσιολογίας και Βιοφυσικής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ.
