Ο Λουίτζι Γκαλβάνι (Luigi Galvani, 9 Σεπτεμβρίου 1737 – 4 Δεκεμβρίου 1798) ήταν Ιταλός γιατρός και φυσικός του 18ου αιώνα που ανακάλυψε ότι τα ζωϊκά νεύρα και οι μύες παράγουν ηλεκτρισμό. Ανακάλυψε την παραγωγή ηλεκτρισμού από χημικά μέσα. Από το όνομά του χαρακτηρίστηκε το γαλβανόμετρο και ο γαλβανισμός.
Ο Alessandro Volta, καθηγητής πειραματικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Παβίας, ήταν μεταξύ των πρώτων επιστημόνων που επανέλαβαν και έλεγξαν τα πειράματα του Γκαλβάνι. Στην αρχή, αγκάλιασε τον ζωικό ηλεκτρισμό. Ωστόσο, άρχισε να αμφιβάλλει ότι οι αγωγές προκλήθηκαν από ειδικό ηλεκτρισμό που ήταν εγγενής στα πόδια ή σε άλλα μέρη του σώματος του ζώου. Ο Βόλτα πίστευε ότι οι συσπάσεις εξαρτιόνταν από το μεταλλικό καλώδιο που χρησιμοποιούσε ο Galvani για να συνδέει τα νεύρα και τους μυς στα πειράματά του.
Κάθε κύτταρο έχει ένα κυτταρικό δυναμικό. Ο βιολογικός ηλεκτρισμός έχει τα ίδια χημικά υποστρώματα με το ρεύμα μεταξύ των ηλεκτροχημικών κυψελών, και έτσι μπορεί να αναπαραχθεί έξω από το σώμα. Η διαίσθηση του Βόλτα ήταν σωστή. Ο Βόλτα, ουσιαστικά, αντιτάχθηκε στα συμπεράσματα του Γκαλβάνι για το “ζωικό ηλεκτρικό υγρό”, αλλά οι δύο επιστήμονες διαφώνησαν με σεβασμό και ο Βόλτα επινόησε τον όρο “Γαλβανισμός” για ένα συνεχές ρεύμα ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από χημική δράση.
Δεδομένου ότι ο Γκαλβάνι ήταν απρόθυμος να παρέμβει στη διαμάχη με τον Volta, εμπιστεύτηκε τον ανιψιό του, Giovanni Aldini, να ενεργήσει ως ο κύριος υπερασπιστής της θεωρίας του ζωικού ηλεκτρισμού.
