Ο Μάικλ ΝτιΜπέικι (7 Σεπτεμβρίου 1908 – 11 Ιουλίου 2008) ήταν Αμερικανός γενικός και καρδιαγγειακός χειρουργός, επιστήμονας και ιατρικός εκπαιδευτικός που έγινε Πρόεδρος του Τμήματος Χειρουργικής, Πρόεδρος και Καγκελάριος του Baylor College of Medicine στο Ιατρικό Κέντρο του Τέξας. Χιούστον, Τέξας. Η καριέρα του διήρκεσε σχεδόν οκτώ δεκαετίες.
Γεννημένος από Λιβανέζους μετανάστες, ο DeBakey εμπνεύστηκε να ακολουθήσει μια καριέρα στην ιατρική από τους γιατρούς που είχε γνωρίσει στο φαρμακείο του πατέρα του και ταυτόχρονα έμαθε τις δεξιότητες ραπτικής από τη μητέρα του. Στη συνέχεια φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Tulane για την προϊατρική του πορεία και το Tulane University School of Medicine για να σπουδάσει ιατρική.
Στο Tulane, ανέπτυξε μια έκδοση της αντλίας κυλίνδρων, την οποία αρχικά χρησιμοποίησε για να μεταγγίζει αίμα απευθείας από άτομο σε άτομο και η οποία αργότερα έγινε εξάρτημα της μηχανής καρδιάς-πνεύμονα. Μετά από πρώιμη χειρουργική εκπαίδευση στο Charity Hospital, ο DeBakey ενθαρρύνθηκε να ολοκληρώσει τις χειρουργικές υποτροφίες του στην Ευρώπη, προτού επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο Tulane το 1937. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε στο Τμήμα Χειρουργικών Συμβούλων του Γραφείου του Γενικού Χειρουργού Στρατού και αργότερα συμμετείχε στην ίδρυση της Διοίκησης Βετεράνων.
Οι χειρουργικές καινοτομίες του ΝτιΜπέικι περιελάμβαναν νέες διαδικασίες για την επιδιόρθωση ανευρυσμάτων και ανατομές της αορτής, την ανάπτυξη κοιλιακών βοηθητικών συσκευών και την εισαγωγή προσθετικών αγγειακών υποκατάστατων. Ο ΝτιΜπέικι έλαβε μια σειρά από βραβεία, όπως το βραβείο Albert Lasker, το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, το Εθνικό Μετάλλιο της Επιστήμης και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου. Επιπλέον, μια σειρά από ιδρύματα φέρουν το όνομά του.
