Εδώ και πολλά χρόνια αναρωτιόμουν, τόσο σαν γιατρός όσο και σαν πολίτης, αν ένας ασθενής, κάτοικος των αστικών κέντρων έχει δικαίωμα στην άμεση και με ίσες ευκαιρίες προσπέλαση στις υπηρεσίες υγείας.
Φοβόμουν ότι -όπου οι ήδη δυσχερείς κυκλοφοριακές συνθήκες επιβαρύνονται κάθε τόσο από εργασίες συντήρησης, ατυχήματα, συγκεντρώσεις και πορείες – η προσπάθεια ταχύτατης προσπέλασης της ιατρικής φροντίδας σε επείγοντα περιστατικά καθώς και η άμεση μεταφορά ασθενών θα απόβαινε βαθμιαία προβληματική, αν όχι άκαρπη.
Ειδικότερα αγχωνόμουν όταν στο πολυσύχναστο ιστορικό κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, τα μονίμως και συχνά παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα, η στενή ρυμοτομία και η ενδεχόμενη παράκαμψη αρχαιολογικών μνημείων έθεταν εμπόδια στη διέλευση των σχετικά μεγάλων ασθενοφόρων και καθυστερούσαν την άφιξή τους στο χώρο οξέων συμβάντων.
Ωστόσο όλες οι παραπάνω αγωνίες μου σταδιακά αρχίζουν να καθησυχάζονται.
Μετά από ανάλυση των δεδομένων, μελέτη της διεθνούς εμπειρίας, συνεχή αναμέτρηση με το χρόνο για την ταχύτερη προσπέλαση του περιστατικού και διαρκή μάχη υπερ της προάσπισης της ανθρώπινης ζωής, το ΕΚΑΒ επανέφερε πιλοτικά από τα τέλη Οκτωβρίου του 2010 το πρόγραμμα προσφοράς επείγουσας ιατρικής φροντίδας με τη χρήση μοτοσικλέτας.
Στόχος να υπάρχει γρήγορα ιατρός και διασώστης δίπλα στον άρρωστο για να του προσφέρουν όλες τις δυνατότητες της σύγχρονης επείγουσας ιατρικής «αγοράζοντας» συγχρόνως τον ζωτικό χρόνο στην περίπτωση που απαιτηθεί προσέλευση κινητής μονάδας για τη μεταφορά του από το επιβαρυμένο κυκλοφοριακά αστικό κέντρο.
Ταυτόχρονα η δυνατότητα ταχύτατης επί τόπου εκτίμησης του ασθενούς και η ενημέρωση του συντονιστικού κέντρου για τον το επίπεδο αντιμετώπισης που χρήζει , είναι πρόσθετο σημαντικό στοιχείο στη δράση των μοτοσικλετών.
Μετά από ένα χρόνο ανάπτυξης της συγκεκριμένης ταχύτατης και ευέλικτης προσέγγισης στα περιστατικά με 23 μοτοσικλέτες καθώς και τη παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε επτά πόλεις της χώρας με φορτωμένο κυκλοφοριακό δίκτυο, τα αποτελέσματα της λειτουργίας του προγράμματος είναι αναμφισβήτητα εντυπωσιακά.
*Στο 80% των περιστατικών ο χρόνος άφιξης της μοτοσικλέτας κυμάνθηκε από 3 έως 8 λεπτά αποδεικνύοντας ότι δεν επηρεάζεται από τα συνήθη κυκλοφοριακά εμπόδια.
*Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι αναβάτες της μοτοσικλέτας ιατρός και διασώστης απασχολήθηκαν στο περιστατικό μεταξύ 10 λεπτών και μισής ώρας προσφέροντας στον άρρωστο βασική και εξειδικευμένη υποστήριξη της ζωής
* Λιγότερο από το 30% των περιστατικών διακομίστηκαν τελικά με ασθενοφόρο συμβάλλοντας έτσι στην εξοικονόμηση πόρων και βελτίωση της διαθεσιμότητας των ασθενοφόρων.
* Η απόλυτη τήρηση των κανόνων ασφαλείας των πληρωμάτων των μοτοσικλετών αποτυπώνεται στο μηδενικό δείκτη ατυχημάτων κατά τη λειτουργία τους.
Η αξιοποίηση των παραπάνω στοιχείων συνδυασμένη με το ζήλο, την ετοιμότητα, την ευελιξία και τη κατάρτιση των πληρωμάτων των μοτοσικλετών οδηγεί την διοίκηση του ΕΚΑΒ να επεκτείνει το πρόγραμμα και πέραν από τις Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Λάρισα, Ηράκλειο, Χανιά και Ρέθυμνο. Ήδη το πρόγραμμα δοκιμάσθηκε πιλοτικά με επιτυχία στις πόλεις της Ρόδου και της Κέρκυρας κατά τη καλοκαιρινή περίοδο ενώ αναμένεται να εφαρμοσθεί σύντομα και στον Πειραιά.
Δεδομένης της ευαισθησίας, της συμπαράστασης και της ανταπόκρισης του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το οποίο αγκάλιασε αυτή τη πρωτοβουλία , πιστεύω ότι με τις μοτοσικλέτες του ΕΚΑΒ στη πρώτη γραμμή άμεσης συνεισφοράς στο κοινωνικό σύνολο ανοίγει πιο πλατιά ο δρόμος υπέρ της προστασίας της υγείας και της προαγωγής της ποιότητας ζωής των κατοίκων των αστικών κέντρων της χώρας.
Γιάννης Ροτζιώκος
Πρόεδρος ΕΚΑΒ
