Μπορεί ο υπουργός Υγείας Δημ. Αβραμόπουλος να επιδιώκει την εξασφάλιση εκατομμυρίων ευρώ μέσω της περιστολής των φαρμακευτικών δαπανών, αλλά στο δρόμο προς την εξοικονόμηση αυτή θα συναντήσει αναπόφευκτα πολλά προσκόμματα. Εμπόδια που θα περιπλέξουν ακόμη περισσότερο τις προωθούμενες αλλαγές και τα «φαρμακευτικά πρωτόκολλα» που ο ίδιος θέλει να εφαρμόσει. Άλλωστε γνωρίζει πολύ καλά ότι το πιο πιθανό είναι να μείνουν ανεφάρμοστες και απλές χίμαιρες…
Τα πολυδιαφημισμένα «θεραπευτικά πρωτόκολλα», που αναμένεται να φθάσουν στη βουλή δια του νομοσχεδίου για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, προβλέπουν μεταξύ άλλων ανώτατο όριο κάλυψης φαρμάκων και διαγνωστικών εξετάσεων από τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι ασθενείς θα κληθούν να περιορίσουν τις ανάγκες τους με βάση το ποσό που θα καλύπτει κάθε φορά ο ασφαλιστικός τους φορέας εκτός και αν βέβαια αποφασίσουν να συνδράμουν στη θεραπευτική τους αγωγή με δικούς τους πόρους. Αυτό είναι και το σημείο «κλειδί» για την δημοτικότητα του εκάστοτε υπουργού Υγείας. Ποιος άλλωστε πολιτικός με υψηλές προσδοκίες θα επιθυμούσε να έρθει αντιμέτωπος με δυσαρεστημένους ασθενείς που όχι μόνο δεν ικανοποιούνται από τις υπηρεσίες του ΕΣΥ, αλλά συμβάλουν και από το οικογενειακό τους υστέρημα.
Οι φιλοδοξίες του Δ. Αβραμόπουλου περιλαμβάνουν και τη χορήγηση ετήσιας ηλεκτρονικής κάρτας στους ασφαλισμένους που θα αποτελεί και τον ηλεκτρονικό ιατρικό τους φάκελο. Μια κάρτα που θα είναι ετήσιας δαπάνης, θα προεγκρίνεται και θα πιστώνεται από τον ασφαλιστικό ταμείο. Όμως το όριο εξόδων θα λειτουργήσει δεσμευτικά και αποτρεπτικά για τους Έλληνες ασθενείς αφού η «επαναφόρτιση» της κάρτας με επιπλέον «μονάδες» θα είναι διαδικασία με πολλές αγκυλώσεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες. Παράγοντες που σίγουρα δε συμβάλουν στην πρόληψη.
Εκτός αυτού όμως ούτε ο μεγαλύτερος φορέας που είναι το ΙΚΑ δεν έχει κατορθώσει να μηχανογραφήσει πλήρως όλα του τα δεδομένα ώστε να μπορέσει να θεωρηθεί ο βασικός πυλώνας του εγχειρήματος Αβραμόπουλου. Άλλωστε όσοι είναι γνώστες ανάλογων συστημάτων, αμφισβητούν και την επιλογή της ηλεκτρονικής κάρτας ως μέσο για τη διατήρηση των ιατρικών στοιχείων των ασθενών. Ακόμη και όσοι βρίσκονται σε εμβρυακή επαφή με τη σύγχρονη τεχνολογία μπορούν εύκολα να συμπεράνουν ότι για να αποθηκεύσει κανείς ιατρικά αρχεία σε ηλεκτρονική κάρτα, αυτή θα πρέπει να είναι πρωτίστως μεγάλης χωρητικότητας και δεύτερον ιδιαιτέρως υψηλού κόστους. Η κυβέρνηση όμως προς το παρόν δε σκοπεύει να διαθέσει κονδύλια για το νέο σύστημα αλλά να εξασφαλίσει…
Με τι τρόπο τελικά; Διαμηνύοντας απλώς στους ασθενείς ότι μπορούν να αρρωστήσουν με βάση το πιστωτικό όριο της κάρτας τους…
Γράφει η Δήμητρα Ευθυμιάδου
