Ο Μπρούνο Μπετελχάιμ (28 Αυγούστου 1903 – 13 Μαρτίου 1990) ήταν αυστριακής καταγωγής ψυχολόγος, λόγιος, διανοούμενος και συγγραφέας που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ακαδημαϊκής και κλινικής του σταδιοδρομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρχικά έγραψε για τον αυτισμό.
Το έργο του Μπετελχάιμ επικεντρώθηκε στην εκπαίδευση συναισθηματικά διαταραγμένων παιδιών, καθώς και στη φροϋδική ψυχολογία γενικότερα. Στις ΗΠΑ, κέρδισε αργότερα μια θέση ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και διευθυντής του Ορθογενετικού Σχολείου για τα Διαταραγμένα Παιδιά της Σόνια Σάνκμαν και μετά το 1973 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Οι ιδέες του Μπετελχάιμ, που προέκυψαν από αυτές του Σίγκμουντ Φρόιντ, θεώρησαν ότι τα παιδιά με συμπεριφορικές και συναισθηματικές διαταραχές δεν γεννήθηκαν έτσι και μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μέσω εκτεταμένης ψυχαναλυτικής θεραπείας, θεραπείας που απέρριπτε τη χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων και θεραπεία σοκ. Κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 είχε διεθνή φήμη σε τομείς όπως ο αυτισμός, η παιδοψυχιατρική και η ψυχανάλυση.
Μεγάλο μέρος του έργου του απαξιώθηκε μετά το θάνατό του λόγω απατηλών ακαδημαϊκών προσόντων, ισχυρισμών για κακοποίηση ασθενών, κατηγοριών για λογοκλοπή και έλλειψης εποπτείας από τα ιδρύματα και την ψυχολογική κοινότητα.
