Ο Νικολάι Τιμοφέεφ – Ρεσόφσκι (20 Σεπτεμβρίου 1900 – 28 Μαρτίου 1981) ήταν Σοβιετικός βιολόγος. Διεξήγαγε έρευνα στη γενετική της ακτινοβολίας, την πειραματική πληθυσμιακή γενετική και τη μικροεξέλιξη.
Το έργο του ήταν ιδιαίτερης σημασίας για τη σοβιετική βιολογία, επειδή στάθηκε σε ευθεία αντίθεση με τη ζημιά που προκάλεσε ο Λυσενκοισμός, ενώ η ζωή του τονίστηκε από επιστημονικά επιτεύγματα ενόψει των σοβαρών προσωπικών δυσκολιών.
Διετέλεσε Διευθυντής του Τμήματος Γενετικής του Ινστιτούτου Kaiser Wilhelm για την Έρευνα Εγκεφάλου τη δεκαετία του 1930, όπου έλαβε άμεση χρηματοδότηση για την έρευνά του από το Τρίτο Ράιχ, το οποίο τον επαίνεσε ως έναν από τους καλύτερους γενετιστές στον κόσμο και τον εμπιστεύτηκε επειδή ήταν αντίπαλος του κομμουνισμού.
Οι ερευνητικές δραστηριότητες του Ρεσόφσκι στην προπολεμική Γερμανία συνέβαλαν θεμελιώδη σε μια σειρά από τομείς της σύγχρονης βιολογίας. Εδώ ανακάλυψε και τεκμηρίωσε τις θεμελιώδεις διατάξεις της σύγχρονης αναπτυξιακής γενετικής και πληθυσμιακής γενετικής. Συμμετείχε επίσης στη δημιουργία των θεμελίων της σύγχρονης ακτινογενετικής.
Το 1945, οι αρχές της KGB συνέλαβαν τον Ρεσόφσκι στο Βερολίνο και τον απέλασαν στην ΕΣΣΔ. Το στρατιωτικό κολέγιο του Ανώτατου Δικαστηρίου της RSFSR τον καταδίκασε σε 10 χρόνια φυλάκιση ως αποστάτη και στάλθηκε στο στρατόπεδο Karaganda – “Karlag”. Όταν τον βρήκαν, πέθαινε από την πείνα. Ως ειδικός γενετικής ακτινοβολίας, απομακρύνθηκε από το στρατόπεδο για να εργαστεί στην Εγκατάσταση 0211 για θέματα ακτινοπροστασίας. Το 1947-1955. Ο Ρεσόφσκι ήταν επικεφαλής του βιοφυσικού τμήματος του Εργαστηρίου “Β” στο Sungul στα Ουράλια.
Ο Ρεσόφσκι υπερασπίστηκε τη διδακτορική του διατριβή στο Sverdlovsk μόνο το 1963. Το 1964, ο Ρεσόφσκι προσκλήθηκε στο Obninsk (περιοχή Kaluga), όπου οργάνωσε και διηύθυνε το Τμήμα Γενικής Ραδιοβιολογίας και Γενετικής στο Ινστιτούτο Ιατρικής Ακτινολογίας της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών της ΕΣΣΔ. Από το 1970 μέχρι το θάνατό του, εργάστηκε στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων του Υπουργείου Υγείας της ΕΣΣΔ. Συμμετείχε στην ανάπτυξη ενός προγράμματος βιολογικών πειραμάτων σε δορυφόρους τεχνητής γης, καθώς και στη συζήτηση και επεξεργασία των αποτελεσμάτων αυτών των πειραμάτων.
