Όλα ξεκίνησαν από μία ελληνική ιδέα:άνθρωποι με αναπηρία μπορούν να χορέψουν θέλουν να να πειραματιστούν στις τέχνες, και κυρίως δικαιούνται να συμμετάσχουν στο πολιτιστικό γίγνεσθαι. Πίσω από την ιδέα κρύβεται ο Γιώργος Χρηστάκης, άτομο με κινητικό πρόβλημα ο ίδιος.
Δημιουργείται η ελληνική ομάδα χορού «Δαγίπολις» και φορείς από την Ιταλία και την Τουρκία αγκάλιαζουν την πρωτοβουλία του ελληνικού χοροθεάτρου και δηλώνουν παρών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να χρηματοδοτήσει κατά το ήμισυ την πρωτοβουλία αυτή.
Μέγαρο Αθηνών, παραστάσεις Κωνσταντινούπολης, Picolo στο Μιλάνο… Η Ελλάδα σπεύδει να υποστηρίξει την προσπάθεια: Διάφοροι φορείς κινητοποιούνται. Η Κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει το 50% και το άλλο 50% πρέπει να βρεθεί από ίδιους πόρους.
Οι μήνες τρέχουν και μαζί τους και οι οικονομικές υποχρεώσεις … Το ταξιδιωτικό γραφείο απειλεί να σταματήσει την πίστωση. Είναι πολλά μαζεμένα πλέον. Το Μέγαρο Αθηνών ζητά να πληρωθεί τα συμφωνηθέντα. Οι συντελεστές ζητούν τις αμοιβές τους. Το τηλέφωνο κομμένο και αυτό. Χορευτές από ευρωπαϊκές χώρες χωρίς ευρώ στην τσέπη. Οι διοργανωτές σε απόγνωση…
Η Ελλάδα συνεχίζει να υποστηρίζει … με υποσχέσεις.
Ο Γιώργος Χρηστάκης, εκπρόσωπος της «Δαγίπολης» εξομολογείται: «Δυστυχώς, οι υποσχέσεις υποστήριξης από διάφορες πλευρές, δεν έχουν μέχρι στιγμής υλοποιηθεί. Μία ελληνική ιδέα που αγκαλιάστηκε από την Ευρώπη, ενταφιάζεται στον τόπο που τη γέννησε. Όλοι οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα είμαστε εξαιρετικά απογοητευμένοι. Έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε με περηφάνια την αναπηρία μας. Φαίνεται όμως αδύνατον να νικήσουμε την ανάπηρη νοοτροπία ορισμένων ανθρώπων. Βέβαια δεν τα μηδενίζουμε όλα. Η Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών της Περιφέρειας Αττικής, για παράδειγμα, κα Λιλίκα Βασιλάκου κάνει πραγματικά τιτάνια προσπάθεια να μας υποστηρίξει. και τα έχει βάλει για τα καλά με το ελληνικό τέρας της γραφειοκρατίας. Το τμήμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης του ΟΠΑΠ εξετάζει την αίτησή μας. Ας ελπίσουμε ότι με τη βοήθεια τέτοιων ανθρώπων αλλά και των μέσων ενημέρωσης θα υπάρξει τελικά κινητοποίηση και πραγματική ευαισθητοποίηση, από όπου και αν προέλθει».
Βάννα Κεκάτου
