Οι εστίες σπατάλης στο σύστημα υγείας

26-12-2016

Όλοι παραδέχονται πως γίνεται απίστευτη σπατάλη στο ελληνικό σύστημα υγείας. Ελάχιστοι όμως κάνουν κάτι γι’ αυτό. Ειδικά, τα δύο κόμματα εξουσίας, αν και καταγγέλλουν «πιράνχας» και άλλα εξωτικά αρπαχτικά, ουσιαστικά τόσα χρόνια με τη στάση τους εξέθρεψαν τη διαφθορά.

Πολιτικοί και επιστήμονες επισημαίνουν κάθε τόσο ότι χρειάζεται άμεση μηχανογράφηση του συστήματος υγείας. Έτσι ώστε να υπάρχουν αξιόπιστα και αντικειμενικά δεδομένα και να εντοπιστούν οι εστίες σπατάλης. Διότι πώς να ληφθούν μέτρα για να διορθωθεί η κατάσταση και στη συνέχεια αυτά να αξιολογηθούν, αν δεν υπάρχει σαφής αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης;

Είναι αλήθεια ότι το σύστημα υγείας (και όχι μόνο αυτό, γενικότερα το Δημόσιο) είναι απαραίτητο να μηχανογραφηθεί πλήρως. Όμως, για να γίνει αυτό χρειάζεται αρκετός χρόνος, τον οποίο δεν έχουμε. Είναι αναγκαίο να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν η λειτουργία ολοκληρωμένων συστημάτων πληροφορικής.

Η κυβέρνηση έχει πει ότι θα βάλει λίστα στη συνταγογράφηση φαρμάκων , η οποία θα ελέγχεται ηλεκτρονικά. Και γι’ αυτά όμως χρειάζεται χρόνος. Μέχρις ότου γίνουν όλα αυτά χρειάζεται να ληφθούν άμεσα μέτρα για να περιοριστούν οι «χοντρές» περιπτώσεις κατασπατάλησης πόρων. Ας δούμε μερικές απ’ αυτές:

  • Η κατανάλωση ερυθροποιητίνης. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η δαπάνη έχει ξεπεράσει τα 220 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση με ραγδαία αυξητικές τάσεις. Σκεφθείτε ότι η ετήσια δαπάνη βηματοδοτών, απινιδωτών κλπ. – ένα θέμα για το οποίο γίνεται πολύς λόγος για σπατάλη και διαφθορά – είναι περίπου 180 εκατ.
  • Η κατανάλωση βιολογικών παραγόντων. Πρόκειται για πανάκριβα βιοτεχνολογικά φάρμακα, τα οποία χορηγούνται για αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ρευματοειδή αρθρίτιδα κ.ά.
  • Η εμφύτευση στεντ κυρίως στα ιδιωτικά κέντρα. Υπάρχουν έρευνες του ΙΚΑ που δείχνουν ότι μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια χρησιμοποιούν μεγαλύτερο αριθμό στεντ και ακριβότερα μοντέλα σε σύγκριση με τα δημόσια νοσοκομεία. Το υπέρογκο κόστος καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία.
  • Η χρήση εμφυτευμάτων σε ορθοπεδικές επεμβάσεις. Είναι κοινό μυστικό ότι συχνά εμφανίζεται ότι γίνεται εικονική χρήση εμφυτευμάτων με σκοπό να αυξηθεί το κόστος.
  • Οι παρακλινικές και απεικονιστικές εξετάσεις, οι οποίες διενεργούνται αφειδώς στα διαγνωστικά κέντρα και ιδιωτικές κλινικές, που έχουν σύμβαση με τα ασφαλιστικά ταμεία.

Βέβαια, οποιαδήποτε κυβέρνηση «για να βάλει χέρι» σε όσα προαναφέρθηκαν, θα πρέπει ταυτόχρονα να κάνει δύο πράγματα:

  1. Να αναπροσαρμόσει τις αμοιβές του ιατρικού προσωπικού. Δηλαδή, να ξεκαθαρίσει εκ των προτέρων ότι όποια εξοικονόμηση πόρων πετύχει, ένα μέρος της θα αφορά τη μισθολογική βελτίωση του προσωπικού των νοσοκομείων.
  2. Να εξοφλά εγκαίρως τα τιμολόγια στους προμηθευτές. Δεν είναι δυνατόν να καθυστερεί πληρωμές για 4 ή 5 χρόνια και να διεκδικεί διαφάνεια.

Αν δεν τηρηθούν αυτές οι προϋποθέσεις, φοβάμαι ότι για μία ακόμη φορά θα ξεκινήσει ένα κυνήγι μαγισσών, που δεν θα καταλήξει πουθενά. Και άλλη μία ευκαιρία θα παει χαμένη. Μόνο που αυτή ίσως να είναι και η τελευταία…