Ο Όιχεν Μπλόιλερ (30 Απριλίου 1857 – 15 Ιουλίου 1939) ήταν Ελβετός ψυχίατρος και ανθρωπιστής που διακρίθηκε περισσότερο για τη συμβολή του στην κατανόηση της ψυχικής ασθένειας. Επινόησε αρκετούς ψυχιατρικούς όρους, όπως «σχιζοφρένεια», «σχιζοειδής», «αυτισμός», ψυχολογία βάθους και αυτό που ο Σίγκμουντ Φρόιντ ονόμασε «ο ευτυχώς επιλεγμένος όρος του Μπλόιλερ αμφιθυμία».
Ο Μπλόιλερ εισήγαγε τον όρο “σχιζοφρένεια” σε μια διάλεξη στο Βερολίνο στις 24 Απριλίου 1908. Ωστόσο, αυτός και οι συνάδελφοί του χρησιμοποιούσαν τον όρο στη Ζυρίχη για να αντικαταστήσουν τον όρο άνοια praecox του Emil Kraepelin από το 1907. Αναθεώρησε και επέκτεινε την έννοια της σχιζοφρένειας στη βασική του μελέτη του 1911, Dementia Praecox, oder Gruppe der Schizophrenien (Dementia Praecox, ή Ομάδα Σχιζοφρένειας).
Ο Μπλόιλερ διέκρινε τα θετικά και τα αρνητικά συμπτώματα της σχιζοφρένειας. Τα θετικά συμπτώματα περιλαμβάνουν συμπτώματα που δεν εντοπίζονται σε μη προσβεβλημένα άτομα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν παραισθήσεις ή παραισθήσεις. Τα αρνητικά συμπτώματα περιγράφουν την απουσία τυπικών εμπειριών όπως η κοινωνική απόσυρση ή η έλλειψη ευχαρίστησης. Ο Μπλόιλερ διέκρινε επίσης μεταξύ βασικών και βοηθητικών συμπτωμάτων καθώς και πρωτογενών και δευτερογενών συμπτωμάτων. Βασικά συμπτώματα είναι αυτά που υπάρχουν σε κάθε περίπτωση σχιζοφρένειας, ενώ τα επικουρικά συμπτώματα είναι εκείνα που μπορεί να εμφανιστούν ή να μην εμφανιστούν ανάλογα με τον ασθενή. Ο Μπλόιλερ όρισε τα πρωτογενή συμπτώματα ως εκείνα που σχετίζονται άμεσα με νευροβιολογικές διεργασίες. Τα δευτερεύοντα συμπτώματα, είπε, είναι συμπεριφορικές αντιδράσεις στα πρωτογενή συμπτώματα. Η ικανότητα διαφοροποίησης αυτών των συμπτωμάτων συνέβαλε στην αυξημένη κατανόηση της σχιζοφρένειας γενικά.
Ο Μπλόιλερ διερεύνησε επίσης την έννοια της ηθικής ηλιθιότητας, καθώς και τη σχέση μεταξύ νεύρωσης και αλκοολισμού. Ακολούθησε τον Φρόιντ βλέποντας τη σεξουαλικότητα ως μια ισχυρή επιρροή στο άγχος, συλλογίστηκε την προέλευση του αισθήματος της ενοχής και μελέτησε τη διαδικασία αυτού που ονόμασε εναλλαγή (τη συναισθηματική μετατόπιση από την αγάπη στο μίσος, για παράδειγμα).
Ο Μπλόιλερ ήταν γνωστός για την κλινική του παρατήρηση και την προθυμία του να αφήσει τα συμπτώματα να μιλήσουν από μόνα τους. Ήταν επίσης γνωστός για τα επιδέξια εκθετικά του γραπτά. Ο Μπλόιλερ δεν πιστώθηκε ποτέ ότι θεραπεύει τους ασθενείς του. Όπως ο Σίγκμουντ Φρόιντ, πειραματίστηκε σε ασθενείς που τον φρόντιζε. πολλοί στειρώθηκαν και πολλοί αυτοκτόνησαν.
