Όλοι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα πως όσφρηση και γεύση αποτελούσαν δύο εντελώς ανεξάρτητες λειτουργίες χωρίς καμία σύνδεση μεταξύ τους. Κι όμως! Νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων δείχνει πως πιθανώς οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στις αισθήσεις της όσφρησης και της γεύσης αρχίζουν νωρίτερα, δηλαδή στη γλώσσα και όχι στον εγκέφαλο.
Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου τείνει να πιστεύει ότι η αίσθηση της γεύσης (taste) και η γεύση (flavor) είναι ταυτόσημες. Η διακριτότητα του είδους της γεύσης (flavor) προέρχεται από την όσφρηση. Αντίθετα, η αίσθηση της γεύσης (taste) που ανιχνεύει το γλυκό, το αλμυρό, το πικρό κλπ, εξελίχθηκε στον άνθρωπο ως ένα είδος προστασίας, ώστε να μπορεί να αντιληφθεί την ποιότητα ή την τοξικότητα αυτού που τρώει. Οι πιο λεπτομερείς όμως πληροφορίες (π.χ. ο διαχωρισμός ανάμεσα σε μπανάνα ή γλυκόριζα) γίνεται μέσω της όσφρησης. Ο εγκέφαλος συνδυάζει την εισαγωγή των πληροφοριών από τη γεύση, την όσφρηση και άλλες αισθήσεις για να δημιουργήσει την πολυπαραγοντική αίσθηση της γεύσης.
Στη νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Chemical Senses», επιστήμονες από το Κέντρο Χημικών Αισθήσεων Μονέλ, με επικεφαλής τον μοριακό βιολόγο Μεχμέτ Χακάν Οζντενέρ, χρησιμοποιώντας γενετικές και βιοχημικές μεθόδους για τη μελέτη των καλλιεργειών γευστικών κυττάρων, διαπίστωσαν ότι τα ανθρώπινα κύτταρα της γεύσης περιέχουν πολλά βασικά μόρια, που είναι γνωστό ότι υπάρχουν σε οσφρητικούς υποδοχείς. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν μια μέθοδο γνωστή ως απεικόνιση ασβεστίου για να δείξουν ότι τα καλλιεργημένα κύτταρα της γεύσης ανταποκρίνονται στα μόρια της οσμής με τρόπο παρόμοιο με τα οσφρητικά κύτταρα-υποδοχείς.
Η καινοτομία της έρευνας συνίσταται στο ότι βρέθηκαν για πρώτη φορά λειτουργικοί οσφρητικοί υποδοχείς σε ανθρώπινα κύτταρα της γεύσης, υποδηλώνοντας ότι οι οσφρητικοί υποδοχείς μπορεί να παίζουν ένα ρόλο στο σύστημα αντίληψης της γεύσης μέσα από την αλληλεπίδραση με τους κυτταρικούς υποδοχείς της γεύσης επί της γλώσσας. Άλλα πειράματα από τους επιστήμονες του Κέντρου Μονέλ έδειξαν ότι ένα μόνο κύτταρο γεύσης μπορεί να περιέχει και γευστικό και οσφρητικό υποδοχέα.
«Η έρευνα δείχνει το πώς η όσφρηση ρυθμίζει την αντίληψη της γεύσης», δήλωσε ο Οζντενέρ. «Αυτό μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία τροποποιητών της γεύσης, που βασίζονται στην όσφρηση και που θα συμβάλουν στη μάχη κατά της υπερβολικής πρόσληψης ζάχαρης, λιπών και γενικότερα των ασθενειών που σχετίζονται με τη διατροφή, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Σεξ: Τι ρόλο παίζει η όσφρηση στον γυναικείο οργασμό
