Ο Ότο Χούτερ (29 Φεβρουαρίου 1924 – 22 Νοεμβρίου 2020) ήταν Αυστριακής καταγωγής Βρετανός φυσιολόγος που ήταν καθηγητής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης.
Ο Χούτερ γεννήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας τον Φεβρουάριο του 1924. Ο πατέρας του, Ισαάκ, από το Λβιβ (τώρα στην Ουκρανία), είχε ενταχθεί στον Αυστροουγγρικό στρατό για να πολεμήσει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά τον οποίο εγκαταστάθηκε στην Αυστρία. Παντρεύτηκε την Elisabeth Grünberg, μια νοσοκόμα, και εργάστηκε ως κτηματομεσίτης.
Ο Χούτερ παρακολούθησε για πρώτη φορά το γυμνάσιο στο γυμνάσιο Zwi Perez Chajes. Έφυγε από τη Βιέννη τον Δεκέμβριο του 1938 ως μέρος του Kindertransport που επέτρεψε στα εβραϊκά παιδιά να ξεφύγουν από τη γερμανική προσάρτηση της Αυστρίας (το Anschluss). Μετά την άφιξή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρακολούθησε το Bishop Stortford College ως οικότροφος. Έγινε Βρετανός πολίτης το 1947.
Από το 1942, αφού άφησε το σχολείο, ο Χάτερ εργάστηκε ως τεχνικός εργαστηρίου στα Ερευνητικά Εργαστήρια Wellcome στο Μπέκενχαμ του Κεντ. Ένα έργο αφορούσε την τυποποίηση της παραγωγής πενικιλίνης, που τότε είχε μεγάλη σημασία για την πολεμική προσπάθεια.
Ο Χούτερ σπούδασε φυσιολογία στο Chelsea Polytechnic (τώρα Chelsea College of Arts) και χημεία στο Birkbeck College (τώρα Birkbeck, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) σε βραδινά μαθήματα εν καιρώ πολέμου. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, παρακολούθησε το BSc Physiology στο University College του Λονδίνου.
Η αρχική του έρευνα αφορούσε τη δράση της ακετυλοχολίνης στα νεύρα και τους μυς. Το έργο του αναπτύχθηκε για να αντιμετωπίσει τη διείσδυση ιόντων καλίου στα μυϊκά κύτταρα. Κατά τη διάρκεια μιας ταξιδιωτικής υποτροφίας Rockefeller στη Βαλτιμόρη, στο εργαστήριο του Stephen Kuffler, εργάστηκε με έναν άλλο επισκέπτη, τον Wolfgang Trautwein. Έκαναν τις πρώτες καταγραφές χρησιμοποιώντας μικροηλεκτρόδια του δυναμικού του βηματοδότη στον καρδιακό μυ για να μελετήσουν τον καρδιακό βηματοδότη. Ερεύνησαν τις δράσεις της ακετυλοχολίνης (που επιβραδύνει τον καρδιακό ρυθμό) ή της αδρεναλίνης (που τον επιταχύνει). Οι ηχογραφήσεις τους, που έγιναν σε καρδιά χελώνας, έχουν γίνει εμβληματικές εικόνες ιατρικών και φυσιολογικών εγχειριδίων αυτών των φαινομένων.
Ένα άλλο σημαντικό ερευνητικό ενδιαφέρον ήταν η φυσιολογία του ιόντος χλωρίου, ένα πεδίο το οποίο συνόψισε σε μια προσωπική ανασκόπηση.
Ο Χούτερ ήταν λέκτορας στο Τμήμα Φυσιολογίας στο University College του Λονδίνου μέχρι το 1971 όταν διορίστηκε Regius Professor of Physiology στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Αποσύρθηκε από την καρέκλα του το 1990
