Ο Οτο Κρόιτσφελντ (1 Απριλίου 1927 – 23 Ιανουαρίου 1992) ήταν Γερμανός φυσιολόγος και νευρολόγος. Ήταν γιος του Hans Gerhard Creutzfeldt και ο μικρότερος αδελφός του Werner Creutzfeldt, καθηγητή εσωτερικής ιατρικής.
Ο Κρόιτσφελντ, στο πανεπιστήμιο σπούδασε αρχικά ανθρωπιστικές επιστήμες, αλλά σύντομα μεταπήδησε στην ιατρική, και απέκτησε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στη Γερμανία το 1953. Από το 1953 και το 1959 ήταν βοηθός και εκπαιδευόμενος στη φυσιολογία με τον καθηγητή Hoffmann (Freiburg), στην ψυχιατρική με τον καθηγητή Miiller (Βέρνη) και στη νευροφυσιολογία και τη νευρολογία με τον καθηγητή Jung (Freiburg).
Προερχόμενος από ένα υπόβαθρο φιλοσοφίας και θεολογίας, ο Κρόιτσφελντ έγινε πλήρως εκπαιδευμένος νευρολόγος. Ο συνδυασμός αυτών των προσόντων με μια τεράστια πειραματική γνώση των μηχανισμών του εγκεφάλου του έδωσε τη δυνατότητα να προσεγγίσει το πρόβλημα νου-σώματος από μια μοναδική οπτική γωνία. Ο Κρόιτσφελντ είχε τεράστια επιρροή, τόσο από την άποψη της δικής του έρευνας όσο και στη διαμόρφωση της γερμανικής νευροεπιστήμης. Μια γενιά φοιτητών και ένας κατάλογος δημοσιεύσεων με περισσότερες από 200 συνεισφορές στην επιστήμη, την ηθική και τη φιλοσοφία αποτελούν απόδειξη του εύρους των γνώσεων, της γενναιοδωρίας, του ενθουσιασμού και της πνευματικής του περιέργειας.
Συνέχισε να εργάζεται για δύο χρόνια ως ερευνητής ανατόμος στην Ιατρική Σχολή του UCLA πριν μετακομίσει στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής Max Planck στο Μόναχο, όπου έμεινε από το 1962 έως το 1971. Ο Creutzfeldt απέκτησε εκεί το πτυχίο του στην κλινική νευροφυσιολογία (Πανεπιστήμιο του Μονάχου). Το 1971 έγινε ένας από τους εννέα διευθυντές του Ινστιτούτου Βιοφυσικής Χημείας Max Planck, ως επικεφαλής του Τμήματος Νευροβιολογίας.
