Η ιγμορίτιδα είναι μια φλεγμονή των ρινικών κοιλοτήτων που ονομάζονται ιγμόρεια και μπορεί να εκδηλωθεί ως απόρροια μιας ρινίτιδας. Σε αντίθεση ωστόσο με την ρινίτιδα η οποία κάνει «θραύση» κυρίως στα παιδιά, η ιγμορίτιδα είναι πολύ πιο συχνή στους ενήλικες. Είναι δε συχνό το φαινόμενο να γίνεται λανθασμένη διάγνωση ιγμορίτιδας σε παιδιά κάτω των τεσσάρων ετών, καθώς μέχρι αυτή την ηλικία τα ιγμόρεια δεν έχουν αναπτυχθεί τελείως και συνεπώς οι μικροί ασθενείς δεν γίνεται να υποφέρουν από ιγμορίτιδα. Ωστόσο, λανθασμένες διαγνώσεις γίνονται και σε ενήλικες, αφού συχνά η ιγμορίτιδα συγχέεται με πονοκέφαλο ή ημικρανία.
Τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας
Η ιγμορίτιδα είναι συνήθως ιογενούς αιτιολογίας και ξεκινά από το κοινό κρυολόγημα. Εκδηλώνεται με πίεση πόνο, πονοκέφαλο και πυρετό, συνήθως δέκατα. Αν ένα επεισόδιο οξείας πυώδους ιγμορίτιδας δεν αντιμετωπιστεί σωστά μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια ιγμορίτιδα. Για την εμφάνιση της νόσου εκτός από τα συνήθη μικρόβια που πλήττουν το αναπνευστικό σύστημα ενοχοποιούνται και κάποιοι προδιαθεσικοί παράγοντες, όπως το στραβό διάφραγμα, οι αλλεργίες, οι τοξικοί ρύποι του περιβάλλοντος και οι ρινικοί πολύποδες.
Πώς αντιμετωπίζεται η ιγμορίτιδα
Στην απλή ιογενή ιγμορίτιδα χορηγείται αποσυμφορητικό (από το στόμα) ή τοπικά στην μύτη, σε μορφή σπρέι. Προσοχή όμως, τα αποσυμφορητικά σπρέι δεν πρέπει να χορηγούνται πάνω από 4-6 ημέρες γιατί στην αντίθετη περίπτωση μπορούν να καταστρέψουν τον ρινικό βλεννογόνο. Επίσης, μπορεί να χορηγηθεί αντιισταμινικό φάρμακο από το στόμα. Αντιβίωση δεν δίνεται εξαρχής στην ιγμορίτιδα. Το σωστό είναι να παρέλθουν δύο 24ωρα και αν δεν υποχωρήσουν τα συμπτώματα, τότε να δοθεί αντιβίωση για 14 ημέρες. Όταν η ιγμορίτιδα δεν θεραπεύεται εγκαίρως και μετατρέπεται σε χρόνια τότε απαιτείται η χορήγηση αντιβιοτικών (συνήθως ερυθρομυκίνης) για δύο μήνες και αν η ασθένεια δεν υποχωρήσει, αντιμετωπίζεται πλέον με χειρουργική (ενδοσκοπική) επέμβαση
Θωμάς Νικολόπουλος:
χειρουργός-ωτορινολαρυγγολόγος,
επίκουρος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
