Ο ιός HPgV (Human Pegivirus, παλαιότερα γνωστός ως ιός GB C / ηπατίτιδα G) είναι ευρέως διαδεδομένος, γενικά όμως δεν προκαλεί σοβαρή ηπατική νόσο και συχνά εξαλείφεται εντός 1-2 ετών σε υγιή άτομα.

Πάρκινσον και ηπατίτιδα G

Ο HPgV είναι ένας ιός που μεταδίδεται μέσω του αίματος και ανήκει στην ίδια οικογένεια με τον ιό της ηπατίτιδας C.

Ο ιός βρέθηκε στους μισούς εγκεφάλους ασθενών με Πάρκινσον που εξετάστηκαν, αλλά όχι σε εγκεφάλους υγιών ατόμων.

«Ο HPgV είναι μια κοινή, ασυμπτωματική λοίμωξη που μέχρι τώρα δεν ήταν γνωστό ότι μολύνει τον εγκέφαλο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Igor Koralnik, διευθυντής του τμήματος νευρομολυσματικών ασθενειών και παγκόσμιας νευρολογίας στο Northwestern Medicine στο Σικάγο. «Μας εξέπληξε το γεγονός ότι τον εντοπίσαμε σε πολλούς εγκεφάλους ασθενών με Πάρκινσον και όχι στα άτομα της ομάδας ελέγχου».

Ο ιός φάνηκε επίσης να προκαλεί διαφορετικές αντιδράσεις του ανοσοποιητικού των ανθρώπων, ανάλογα με τα γονίδιά τους, είπε ο Koralnik.

«Αυτό υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι ένας περιβαλλοντικός παράγοντας που αλληλεπιδρά με τον οργανισμό με τρόπους που δεν είχαμε συνειδητοποιήσει μέχρι σήμερα. Για έναν ιό που θεωρούνταν αβλαβής, αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις, στο πλαίσιο της νόσου του Πάρκινσον. Μπορεί να επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η νόσος του Πάρκινσον, ειδικά σε άτομα με συγκεκριμένο γενετικό υπόβαθρο», είπε ο Koralnik.

Η νόσος του Πάρκινσον εμφανίζεται όταν τα εγκεφαλικά κύτταρα που παράγουν μια σημαντική ορμόνη που ονομάζεται ντοπαμίνη αρχίζουν να πεθαίνουν.

Καθώς τα επίπεδα ντοπαμίνης μειώνονται, τα άτομα αναπτύσσουν κινητικά συμπτώματα όπως τρέμουλο ή δυσκαμψία, καθώς και προβλήματα διατήρησης της ισορροπίας και του συντονισμού.

Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι στις ΗΠΑ ζουν με τη νόσο του Πάρκινσον, ενώ κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 90.000 νέες περιπτώσεις.

Οι περισσότερες περιπτώσεις Πάρκινσον δεν συνδέονται με τα γονίδια ενός ατόμου, γεγονός που θέτει το ερώτημα τι μπορεί να προκαλεί τον θάνατο των νευρικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη, ανέφεραν οι ερευνητές.

Για τη νέα μελέτη, πραγματοποιήθηκε αυτοψία στους εγκεφάλους 10 ασθενών με Πάρκινσον και 14 ατόμων που δεν πάσχουν από τη διαταραχή.

Η ομάδα βρήκε τον ιό HPgV σε 5 από τους 10 εγκεφάλους ατόμων με Πάρκινσον, αλλά σε κανέναν από τους 14 υγιείς εγκεφάλους. Ο ιός ήταν επίσης παρών στο νωτιαίο υγρό των ασθενών με Πάρκινσον, αλλά όχι στα άτομα της ομάδας ελέγχου.

Επιπλέον, διαπιστώθηκε μεγαλύτερη εγκεφαλική βλάβη σε ασθενείς με HPgV, ανέφεραν οι ερευνητές.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα αίματος από περισσότερους από 1.000 συμμετέχοντες στην Πρωτοβουλία για τους Δείκτες Εξέλιξης του Πάρκινσον, μια βιβλιοθήκη βιολογικών δειγμάτων που είναι διαθέσιμη για την έρευνα του Πάρκινσον.

Μόνο περίπου το 1% των ασθενών με Πάρκινσον είχαν HPgV στα δείγματα αίματός τους, διαπίστωσαν οι ερευνητές.

Ωστόσο, τα άτομα που είχαν τον ιό, παρουσίαζαν διαφορετικά σήματα από το ανοσοποιητικό τους σύστημα, ιδιαίτερα εκείνα με μια γονιδιακή μετάλλαξη που σχετίζεται με το Πάρκινσον, την LRRK2, ανέφεραν οι ερευνητές.

Τι λένε οι ειδικοί

«Σκοπεύουμε να εξετάσουμε πιο προσεκτικά πώς γονίδια όπως το LRRK2 επηρεάζουν την αντίδραση του οργανισμού σε άλλες ιογενείς λοιμώξεις, για να καταλάβουμε αν πρόκειται για μια ειδική επίδραση του HPgV ή για μια ευρύτερη αντίδραση στους ιούς», δήλωσε ο Koralnik.

Οι ερευνητές θα συνεχίσουν να παρακολουθούν πόσο συχνός είναι ο ιός μεταξύ των ασθενών με Πάρκινσον και πώς μπορεί να προκαλέσει την εγκεφαλική διαταραχή.

«Ένα μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε είναι πόσο συχνά ο ιός εισέρχεται στον εγκέφαλο των ατόμων με ή χωρίς Πάρκινσον», είπε ο Koralnik. «Στόχος μας είναι επίσης να κατανοήσουμε πώς αλληλεπιδρούν οι ιοί και τα γονίδια, πληροφορίες που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν πώς ξεκινά η νόσος του Πάρκινσον και να βοηθήσουν στην καθοδήγηση μελλοντικών θεραπειών».

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό JCI Insight.