Ο Πέρσιβαλ Ποτ (6 Ιανουαρίου 1714 – 22 Δεκεμβρίου 1788) ήταν Άγγλος χειρουργός, ένας από τους ιδρυτές της ορθοπαιδικής και ο πρώτος επιστήμονας που απέδειξε ότι ένας καρκίνος μπορεί να προκαλείται από περιβαλλοντικό καρκινογόνα στοιχεία στο περιβάλλον.
Ο Ποτ έχει επηρεάσει την ιατρική και τη σύγχρονη κατανόηση των ασθενειών. Πολλές ασθένειες σήμερα είναι το ομώνυμο του, όπως: το κάταγμα του Ποτ, η νόσος του Ποτ της σπονδυλικής στήλης και ο φουσκωτός όγκος του Ποτ. Μια ασθένεια που δεν συμβαίνει, αλλά είναι σημαντική για την κληρονομιά του Pott είναι το καρκίνωμα του καπνοδοχοκαθαριστή. Ο Ποτ αναγνώρισε γρήγορα τη συσχέτιση μεταξύ του καρκινώματος και των καπνοδοχοκαθαριστών και δημοσίευσε τα ευρήματά του σε ένα άρθρο με τίτλο «Χειρουργικές παρατηρήσεις σχετικά με τον καρκίνο του οσχέου».Έγραψε ότι η ασθένεια ήταν «ιδιάζουσα σε ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπων που τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζω, έχουν γίνει δημοσίως αντιληπτοί – εννοώ τον καρκίνο των καπνοδοχοκαθαριστών. Η ασθένεια, σε αυτούς τους ανθρώπους, φαίνεται να έλκει την προέλευσή της από μια κατάθεση αιθάλης στη ράχη του οσχέου.
Επικεντρώθηκε στη δημόσια υγεία καθώς και εφιστώντας την προσοχή του στις προκλήσεις των καπνοδοχοκαθαριστών στην κοινότητά του. Έγραψε, «στην πρώιμη βρεφική τους ηλικία, τις περισσότερες φορές αντιμετωπίζονται με μεγάλη βαρβαρότητα, και σχεδόν λιμοκτονούν από το κρύο και την πείνα· ωθούνται σε στενές και μερικές φορές καυτές καμινάδες, όπου μωλωπίζονται, καίγονται και σχεδόν ασφυκτιούν· και όταν φτάσετε στην εφηβεία, γίνετε ιδιαιτέρως υπεύθυνοι για μια πιο θορυβώδη, επώδυνη και θανατηφόρα ασθένεια.” Η προσέγγιση του Pott ήταν μοναδική μεταξύ των συγχρόνων του καθώς δεν σημείωσε απλώς μια συσχέτιση, αλλά προσέγγισε το καρκίνωμα των καπνοδοχοκαθαριστών από μια αιτιολογική προοπτική. Το έργο του βοήθησε αργότερα να αναγνωριστεί η αιθάλη ως ο παράγοντας που προκαλεί την ασθένεια.
Ο Ποτ δεν το κατάλαβε μόνος του, αλλά μάλλον έδειξε την έρευνα προς τη σωστή κατεύθυνση. Την εποχή του Pott, υπήρξαν πολλές συζητήσεις σχετικά με την αιτία του καρκίνου του οσχέου. Ο Τζέιμς Ερλ πίστευε ότι ο καρκίνος προκλήθηκε ως αποτέλεσμα της εισόδου της αιθάλης και της εγκατάστασής της στο όσχεο του οσχέου. Υποστήριξε περίφημα αυτό το σημείο με βάση μια τάση που παρατηρήθηκε όπου οι κηπουροί που χρησιμοποιούσαν αιθάλη για να σκοτώσουν γυμνοσάλιαγκες είχαν αναπτύξει καρκίνωμα δέρματος στα χέρια τους. Το 1878, ο George Lawson πρότεινε ότι ο καρκίνος προκλήθηκε από την τριβή που δημιουργείται από τις φόρμες του καπνοδοχοκαθαριστή στο όσχεο ενώ κοσκινίζει την αιθάλη. Αυτή η ιδέα εξερευνήθηκε από τον Passey το 1992, ο οποίος απέδειξε ότι ήταν το αιθέριο εκχύλισμα αιθάλης που ήταν ικανό να προκαλέσει σάρκωμα. Επιπλέον, ο Ποτ αναγνώρισε επίσης ότι τα προεφηβικά αγόρια ήταν πιο ευάλωτα στο καρκίνωμα. Ο Ποτ έγινε γνωστός για αυτές τις συνδέσεις μεταξύ επαγγελματικών κινδύνων και κακοήθειας καρκίνου, παρόλο που η σύνδεση δεν ήταν πλήρως κατανοητή εκείνη την εποχή. Οι «Chirurgical Observations» του Ποτ παρείχαν ένα πλαίσιο για τη διαμόρφωση της σύγχρονης κατανόησης των επαγγελματικών καρκίνων.
