Προσωπικός ιατρός: Το «ναι» και τα «όχι» των Παθολόγων – Ψυχραιμία και στάση αναμονής από τον κλάδο

30-06-2022

Λίγα 24ωρα πριν την «πρεμιέρα» του Προσωπικού Ιατρού (ΠΙ), πληθαίνουν οι φωνές στην επιστημονική κοινότητα για… ασάφειες σχετικά με την εφαρμογή του θεσμού. Σε παρέμβασή της η Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων Ελλάδος χαρακτηρίζει ως απολύτως απαραίτητη την πρωτοβουλία του Υπουργείου Υγείας για την θεσμοθέτηση του ΠΙ και του σημαντικού του ρόλου στο Εθνικό Σύστημα Υγείας για την διαφύλαξη και προστασία της υγείας των πολιτών.

Επισημαίνει ωστόσο «ορισμένες ασάφειες που εγείρονται από τις μέχρι τώρα ανακοινωθείσες διαδικασίες», θέτει συγκεκριμένα ερωτήματα αλλά και καταθέτει προτάσεις. Σύμφωνα με τους Παθολόγους, «η βάση της οικονομικής αποζημίωσης μπορεί να εκλαμβάνεται οριακά ρεαλιστική, αλλά θα πρέπει να ληφθεί σχετική μέριμνα για τα λειτουργικά έξοδα ενός ιδιωτικού ιατρείου (ενοίκιο, γραμματειακή υποστήριξη κλπ.) που μπορεί να αποδυναμώσουν τελικά την δυνατότητα ουσιαστικής λειτουργίας ενός ιατρείου με αποτέλεσμα την υποβάθμιση των υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει». Και προτείνουν την παροχή κάποιου συμπληρωματικού στην αμοιβή επιδόματος ανάλογου με το πλήθος των εγγεγραμμένων ασφαλισμένων στο ιατρείο.

Παράλληλα, οι Παθολόγοι ζητούν να καθοριστεί επακριβώς του πως θα ορίζονται οι σχέσεις του ΠΙ και των εγγεγραμμένων σε αυτόν ασφαλισμένων. «Δεν υπάρχει ουδεμία πληροφόρηση με το πλήθος και τoν κανόνα των επισκέψεων των ασφαλισμένων ή ως πάσχοντες από χρόνιο νόσημα ούτε υπάρχει ενημέρωση σχετικά με το πώς θα εξυπηρετούνται καθώς και πως θα αποζημιώνονται οι ΠΙ για τα τυχόν επείγοντα περιστατικά εκτός των προκαθορισμένων ραντεβού».

Η Ένωση Παθολόγων ζητεί επιπρόσθετα να μην υπάρχει συντελεστής ετήσιας αποζημίωσης ανά ηλικιακή ομάδα, αλλά ενιαίος συντελεστής για όλους τους ασφαλισμένους της τάξεως των 35 ευρώ, «προς αποφυγή της άγρας ηλικιωμένων ασθενών από ορισμένους», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Δεν θεωρούμε ότι πρέπει να επιβάλλονται οιεσδήποτε ποινές εάν κάποιος ασθενής επιθυμεί να συμβουλευτεί άλλον μη συμβεβλημένο ιατρό εάν έχει αμφιβολίες για την θεραπεία που του έχει συστηθεί ή δεν υπάρχει δυνατότητα άμεσου ραντεβού με τον ιατρό που έχει εγγραφεί», σημειώνει η Ένωση.

Παράλληλα, σύμφωνα με τους Παθολόγους, θα πρέπει να εξευρεθεί λύση ώστε οι πάσχοντες από χρόνια νοσήματα να έχουν προτεραιότητα στα ραντεβού για να μη κινδυνεύσει από τυχόν καθυστερήσεις η εύθραυστη υγεία τους. Όπως επίσης, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα σε συμβεβλημένο ιατρό με βάση συγκεκριμένο πρωτόκολλο και αιτιάσεις να καταθέτει ένσταση και αίτημα διαγραφής από τη λίστα των ασθενών του, τους δύστροπους ασθενείς που επιβαρύνουν και διαταράσσουν την λειτουργία του ιατρείου και δυσχεραίνουν την παροχή των υπηρεσιών στους άλλους ασφαλισμένους.

Αναφορικά με την αμοιβή, οι Παθολόγοι ζητούν η πληρωμή των συμβεβλημένων ιατρών να ολοκληρώνεται προκαταβολικά σε μηνιαία βάση και σε τυχόν καθυστερήσεις να υπάρχουν ρήτρες αντίστοιχες με τις οφειλές στο δημόσιο. Παράλληλα, προτείνουν το ανώτερο όριο εγγραφής ασφαλισμένων να είναι τα 1500 άτομα ανά ΠΙ για να μπορούν να τύχουν επαρκούς ιατρικής κάλυψης.

Σχετικά με τους παθολόγους των κέντρων υγείας που θα εγγραφούν ως Π.Ι., η Ένωση αναφέρει πως «θα χρειαστούν οπωσδήποτε πολλαπλή υποστήριξη για να ανταποκριθούν στο κλινικό έργο και θα είναι απαραίτητη η γραμματειακή τους υποστήριξη». Και προσθέτει: «Είμαστε αρχικά αντίθετοι με την υποχρεωτική κάλυψη εφημεριών στα Κ.Υ. επειδή θεωρούμε πως είναι απαραίτητη η οικειοθελής συγκατάθεση των συναδέλφων. Πιστεύουμε για όσους το θελήσουν να τους δίνεται και επιλογή εφημέρευσης και σε τριτοβάθμια δομή υγείας εκτός των ΚΥ».

Ειδική αναφορά κάνει η Ένωση στα παιδιατρικά περιστατικά. «Η εξαίρεση του παιδιατρικού πληθυσμού από τους καταλόγους των ιατρών γενικής οικογενειακής ιατρικής μειώνει την δυνατότητα της προσφοράς των γενικών ιατρών ενώ διαθέτουν αποδεδειγμένα την σχετική εκπαίδευση να καλύπτουν τις ανάγκες όλης της οικογένειας τόσο των ενηλίκων μελών όσο και των παιδιών και πλασματικά δημιουργεί μη αποδεκτές συγκρίσεις και εξομοιώσεις του γενικού ιατρού με τον ειδικό παθολόγο. Δεν δικαιούται το Υπουργείο Υγείας και οι συναφείς υπηρεσίες του να αυθαιρετούν εξομοιώνοντας την ειδικότητα της Εσωτερικής Παθολογίας με την ειδικότητα της Γενικής – Οικογενειακής ιατρικής αφαιρώντας ή προσθέτοντας γνωσιακά αντικείμενα και των δύο ειδικοτήτων κατά το δοκούν».