Ο Ρίχαρντ φον Κραφτ-Έμπινγκ (14 Αυγούστου 1840 – 22 Δεκεμβρίου 1902) ήταν Γερμανός ψυχίατρος και συγγραφέας του θεμελιώδους έργου Psychopathia Sexualis (1886).
Το κύριο έργο του Κραφτ-Έμπινγκ είναι το Psychopathia Sexualis: eine Klinisch-Forensische Studie (Sexual Psychopathy: A Clinical-Forensic Study), το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1886 και επεκτάθηκε σε επόμενες εκδόσεις. Η τελευταία έκδοση από το χέρι του συγγραφέα (η δωδέκατη) περιείχε συνολικά 238 περιστατικά ανθρώπινης σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Όροι διαφόρων εκδόσεων αυτού του βιβλίου εισάγονται στα αγγλικά όπως “σαδιστής”, “μαζοχίστας”, (προέρχεται από το όνομα του Leopold von Sacher-Masoch) “ομοφυλοφιλία”, “αμφιφυλοφιλία”, “νεκροφιλία” και “anilingus”.
Το Psychopathia Sexualis είναι ένα ιατροδικαστικό βιβλίο αναφοράς για ψυχιάτρους, γιατρούς και δικαστές. Γραμμένο σε ακαδημαϊκό ύφος, η εισαγωγή του σημείωνε ότι, για να αποθαρρύνει τους απλούς αναγνώστες, ο συγγραφέας είχε επιλέξει σκόπιμα έναν επιστημονικό όρο για τον τίτλο του βιβλίου και ότι είχε γράψει μέρη του στα λατινικά για τον ίδιο σκοπό.
Ο Κραφτ-Έμπινγκ θεώρησε την τεκνοποίηση ως σκοπό της σεξουαλικής επιθυμίας και ότι οποιαδήποτε μορφή ψυχαγωγικού σεξ ήταν μια διαστροφή της σεξουαλικής ορμής. «Με την ευκαιρία για τη φυσική ικανοποίηση του σεξουαλικού ενστίκτου, κάθε έκφρασή του που δεν ανταποκρίνεται στον σκοπό της φύσης —δηλαδή η διάδοση— πρέπει να θεωρείται διεστραμμένη». σεξουαλικής διαστροφής επειδή οι ομοφυλοφιλικές πρακτικές δεν μπορούσαν να οδηγήσουν σε τεκνοποίηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ομοφυλοφιλική λίμπιντο ταξινομήθηκε ως ηθική κακία που προκλήθηκε από την πρώιμη πρακτική του αυνανισμού.
Ο Κραφτ-Έμπινγκ πρότεινε μια θεωρία για την ομοφυλοφιλία ως βιολογικά ανώμαλη και προερχόμενη από τα εμβρυϊκά και εμβρυϊκά στάδια της κύησης, η οποία εξελίχθηκε σε μια «σεξουαλική αναστροφή» του εγκεφάλου. Το 1901, σε ένα άρθρο στο Jahrbuch für sexuelle Zwischenstufen (Επετηρίδα για τους ενδιάμεσους σεξουαλικούς τύπους), άλλαξε τον βιολογικό όρο από ανωμαλία σε διαφοροποίηση.
