Ο Ρίτσαρντ Ρόμπερτς (6 Σεπτεμβρίου 1943 – ) είναι Βρετανός βιοχημικός και μοριακός βιολόγος. Του απονεμήθηκε το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1993 μαζί με τον Phillip Allen Sharp για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με την ασυνεχή δομή των γονιδίων (1977). Έχει σημαντική συμβολή στην έρευνα σχετικά με τον καρκίνο και άλλες κληρονομικές ασθένειες.
Κατά την περίοδο 1969-1972, έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ… προτού μετακομίσει στο Εργαστήριο Cold Spring Harbor όπου προσλήφθηκε από τον James Dewey Watson, έναν συν-ανακαλυφτή της δομής του DNA και έναν συνάδελφο βραβευμένο με Νόμπελ. Το 1977, δημοσίευσε την ανακάλυψή του για το μάτισμα RNA. Το 1992, μετακόμισε στο New England Biolabs. Το επόμενο έτος, μοιράστηκε ένα βραβείο Νόμπελ με τον πρώην συνάδελφό του στο Cold Spring Harbor, Phillip Allen Sharp.
Η ανακάλυψη του Roberts για το εναλλακτικό μάτισμα των γονιδίων, ειδικότερα, είχε βαθύ αντίκτυπο στη μελέτη και τις εφαρμογές της μοριακής βιολογίας. Η συνειδητοποίηση ότι τα μεμονωμένα γονίδια θα μπορούσαν να υπάρχουν ως ξεχωριστά, αποσυνδεδεμένα τμήματα μέσα σε μακρύτερους κλώνους DNA προέκυψε για πρώτη φορά στη μελέτη του το 1977 για τον αδενοϊό, έναν από τους ιούς που είναι υπεύθυνοι για την πρόκληση του κοινού κρυολογήματος. Η έρευνα του Robert σε αυτό το πεδίο οδήγησε σε μια θεμελιώδη αλλαγή στην κατανόησή μας για τη γενετική, και οδήγησε στην ανακάλυψη σπασμένων γονιδίων σε ανώτερους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.
