Τώρα το καλοκαίρι με τα μπάνια στην θάλασσα, παθήσεις όπως η ροδόχρους ακμή μπορεί να παρουσιάσουν έξαρση. Πώς μπορούμε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο;
Η ροδόχρους ακμή είναι μια χρόνια υποτροπιάζουσα πάθηση του δέρματος που επηρεάζει, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, το 5,46% του γενικού πληθυσμού. Όσοι έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα (τύποι κατά Fitzpatrick Ι και ΙΙ) και εκείνοι με φωτοευαίσθητους τύπους, φαίνεται να διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, όπως και τα άτομα άνω των 65 ετών. Η πάθηση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για διάφορες συννοσηρότητες, όπως αυτοάνοσα και καρδιαγγειακά νοσήματα. Όπως έχουν διαπιστώσει διάφορες μελέτες, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ, νόσο του Crohn και ημικρανιών.
Επίμονα συμπτώματα
Ενώ είναι πιο συχνή στις γυναίκες, οι άνδρες είναι πιθανότερο να έχουν πιο έντονα συμπτώματα. Και στα δύο φύλα εμφανίζονται συνήθως στο πρόσωπο, το λαιμό και την περιοχή του θώρακα, ποικίλλουν σε βαρύτητα και παρουσιάζουν εξάρσεις και υφέσεις. Στα αρχικά στάδια οι εξάρσεις εμφανίζονται περιστασιακά. Όσο η πάθηση εξελίσσεται, οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν επίμονα συμπτώματα, όπως: επαναλαμβανόμενα επεισόδια έξαψης, επίμονο ερύθημα, φλεγμονώδεις βλατίδες και φλύκταινες, τελαγγειεκτασίες (διευρυμένα αιμοφόρα αγγεία), πάχυνση του δέρματος και εξάρσεις. Το 50% των πασχόντων έχουν και οφθαλμικά συμπτώματα, όπως φαγούρα, ξηρότητα και ευαισθησία στο φως.
Τα συμπτώματα έχουν αντίκτυπο και στην ψυχική υγεία. Πολλοί πάσχοντες έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, νοιώθουν δε συχνά αμηχανία, που επιδεινώνει περαιτέρω τα συμπτώματα.
Τα αίτια της πάθησης δεν είναι πλήρως κατανοητά. Η έρευνα δείχνει ότι μπορεί να οφείλεται σε δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, σε νευροαγγειακή δυσλειτουργία, σε γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες ή σε συνδυασμό αυτών. Μια άλλη αιτιολογία για την παθογένεσή της είναι η παρουσία στο δέρμα ακάρεων Demodex folliculorum. Ενώ αυτά βρίσκονται στο δέρμα όλων των ανθρώπων, εμφανίζονται σε μεγαλύτερους αριθμούς σε άτομα με ροδόχρου ακμή, στις περιοχές του προσώπου που επηρεάζονται συχνότερα. Φαίνεται να αυξάνονται τα στοιχεία που δείχνουν ότι η παρουσία άφθονων Demodex μπορεί να προκαλέσει ανοσοαπόκριση στους πάσχοντες και ότι η φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από ορισμένα βακτήρια που σχετίζονται με τα συγκεκριμένα ακάρεα. Και επειδή υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί υποτύποι ροδόχρου ακμής (ερυθηματώδης ροδόχρους ακμή, βατιδοφλυκταινώδης ροδόχρους ακμή, ρινόφυμα και οφθαλμική ροδόχρους ακμή), είναι πιθανό σε κάθε ασθενή να υπάρχει διαφορετική αιτία εμφάνισης.
Ανεξαρτήτως, όμως, παθογένεσης, ο ήλιος και η ζέστη είναι εχθροί. Και παρότι αρκετοί πιστεύουν ότι η ερυθρότητα που παρουσιάζουν στα μάγουλα οφείλεται μόνο στον ήλιο, έχει πραγματοποιηθεί μελέτη που διαφοροποιεί τη ροδόχρου ακμή από την ηλιακή βλάβη, τεκμηριώνοντας τις κλινικές διαφορές μεταξύ ερυθηματώδους ροδόχρου ακμής –που χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα του προσώπου και, μερικές φορές, ορατά αιμοφόρα αγγεία– και μιας κατάστασης με ορατά αιμοφόρα αγγεία από βλάβες που προκαλεί ο ήλιος, γνωστή στους ειδικούς ως τελαγγειεκτατική φωτογήρανση.
Πώς αποφεύγονται οι εξάρσεις
Για την αποφυγή των εξάρσεων που προκαλούνται από τον ήλιο και τη ζέστη, θα πρέπει οι πάσχοντες να φορούν καθημερινά αντηλιακό ευρέος φάσματος με υψηλό δείκτη προστασίας και να προστατεύουν το δέρμα τους με φαρδιά καπέλα και προστατευτικό ρουχισμό. Επίσης, να το ενυδατώνουν, ώστε να μειώνουν την τυχόν αίσθηση καύσου, κνησμού και ερεθισμού και να δημιουργείται ένας φραγμός για την αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων που μπορεί να επιδεινώσουν το ευαίσθητο δέρμα.
Κι επειδή εξίσου επιβλαβής με τον ήλιο είναι και η ζέστη, οι ασθενείς καλό είναι να παραμένουν σε δροσερούς κλιματιζόμενους χώρους, να πίνουν κρύα ροφήματα και να προσπαθούν να μειώσουν με κάθε τρόπο τη θερμοκρασία του προσώπου (π.χ. ψεκάζοντας το πρόσωπο με δροσερό νερό).
Πρέπει να αποφεύγουν τις υπερβολές όταν ασχολούνται με σπορ, αφού πάνω από τους μισούς βιώνουν επιδείνωση των συμπτωμάτων τους μετά από έντονη άσκηση. Γι’ αυτό συστήνεται να επιλέγουν σπορ χαμηλής έντασης ώστε να αποτρέπεται αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Το περπάτημα και το κολύμπι είναι καλές επιλογές, αρκεί να εκτελούνται με διαλείμματα- δηλαδή μικρότερα χρονικά διαστήματα περισσότερες φορές (π.χ. αντί 1 ώρα συνεχούς κολύμβησης, 4 φορές επί 15 λεπτά), νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα.
