Ο Ρούμπεν Λέον Καν (26 Ιουλίου 1887 — 22 Ιουλίου 1979), ήταν Αμερικανός ανοσολόγος περισσότερο γνωστός για τις έρευνές του στις αντιδράσεις του αίματος, οι οποίες τον οδήγησαν να αναπτύξει ένα αποτελεσματικό τεστ για τη σύφιλη.
Ενώ υπηρετούσε με τον στρατό των ΗΠΑ (1917-19) και το Υπουργείο Υγείας του Μίσιγκαν (1920-28), ο Καν διαπίστωσε ότι, υπό προσεκτικά ελεγχόμενες συνθήκες, η ανάμειξη ενός μολυσμένου δείγματος αίματος, ορού καρδιακού μυός βοείου κρέατος και μιας ποσότητας χοληστερόλη θα οδηγούσε σε θόλωση του διαλύματος. Αν και αυτή η αντίδραση, που ονομάστηκε τεστ Καν, είναι γνωστό ότι δίνει ψευδώς θετικά αποτελέσματα σε άτομα που εμβολιάστηκαν πρόσφατα ή πάσχουν από άλλες ασθένειες εκτός από τη σύφιλη, έχει αποδειχθεί πιο χρήσιμη από το πιο αργό τεστ Wassermann.
Ως επίκουρος καθηγητής βακτηριολογίας στο Πανεπιστήμιο του Michigan, Ann Arbor (1928–48), όπου έγινε καθηγητής ορολογίας (1951–57, επίτιμος μετά το 1957), ο Kahn διαπίστωσε ότι, προσαρμόζοντας τη θερμοκρασία, τη συγκέντρωση αλατιού και τον ορό αραίωση που χρησιμοποιήθηκε στη δοκιμή του, η αντίδραση θα μπορούσε να υποδεικνύει την παρουσία παραγόντων της φυματίωσης, της ελονοσίας ή της λέπρας στο δείγμα αίματος. Εξήγησε τη θεωρία της διευρυμένης δοκιμασίας του, την οποία ονόμασε καθολική ορολογική αντίδραση, στο An Introduction to Universal Serologic Reaction in Health and Disease (1951).
Σε άλλες μελέτες, που υποστηρίζονται από την Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, ο Καν ερεύνησε τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας στην ανοσία των ζώων στις ασθένειες (1957-67). Βρήκε ότι η ακτινοβολία καταστρέφει τον εντοπισμό των αντιδράσεων αντισωμάτων με ξένες πρωτεΐνες. Από το 1968 έως το 1973 ο Καν ήταν καθηγητής μικροβιολογίας στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Χάουαρντ, στην Ουάσιγκτον, DC, μετά την οποία έγινε σύμβουλος έρευνας.
