Ο «κορυφαίος ουρολόγος του πλανήτη» σύστησε την επέμβαση αύξησης πέους και την επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου από άνδρα σε γυναίκα.
Ο χειρουργός που έγινε παγκοσμίως γνωστός για τις τεχνικής αύξησης πέους, τη διόρθωση παραμορφωμένων γεννητικών οργάνων και τις επεμβάσεις αλλαγής φύλου από γυναίκα σε άνδρα, ασχολήθηκε αρχικά με την παιδιατρική και μετά εξειδικεύτηκε στη γενική χειρουργική.
Oι καινοτομίες του αφορούσαν νέες τεχνικές και αρχές της χειρουργικής, που αναγνωρίστηκαν από τους συναδέλφους του. Οι ικανότητές του άλλαξαν τις ζωές πολλών παιδιών που είχαν γεννηθεί με σοβαρές γενετικές ανωμαλίες. Δε σταμάτησε ποτέ να ερευνά και να βελτιώνει τις τεχνικές του που τον έκαναν πρωτοπόρο σε πολλά επίπεδα. Την ίδια ώρα, δεν κρατούσε τη γνώση για τον εαυτό του, αλλά τη μετέδιδε με ομιλίες και διδασκαλίες. Πάντα έλεγε πως οι επιτυχείς επεμβάσεις χρειάζονται ικανότητες, μαζί με πολλά χρόνια εμπειρίας και εξειδίκευσης.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 άρχισε να ασχολείται με την ανασκευή ασθενών ανδρικών γεννητικών οργάνων, με τεχνικές που ο ίδιος εμπνεύστηκε να γίνονται σύντομα μέρος των «όπλων» που είχαν οι ουρολόγοι σε όλον τον κόσμο. Ήταν ο πρώτος που κατάλαβε την πολυπλοκότητα των ανδρικών γεννητικών οργάνων που ασθενούσαν (για παράδειγμα με επισπαδία -πάθηση που μικραίνει το πέος) ή είχαν ακρωτηριαστεί, λόγω ατυχημάτων ή ιατρικών λόγων -με πρώτο τον καρκίνο.
Κατά το European Urology ήταν ο πρώτος που ερεύνησε τη χρήση σωματικού μοσχεύματος για την αντιμετώπιση του επισπαδία: είναι η εκβολή του στομίου της ουρήθρας στο πάνω μέρος του πέους και προς την κοιλιακή χώρα -προκαλεί δυσκολίες στη σεξουαλική επαφή, λόγω της πεϊκής κάμψης που συνυπάρχει και προκύπτει σε 3 στις 1000 γέννες στην Ευρώπη. Ο ειδικός είχε διαπιστώσει πως η ανεπιτυχής επιδιόρθωση μπορούσε να οδηγήσει σε ελαττώματα σε ένα τμήμα των γεννητικών οργάνων των ανδρών ή σε συνδυασμό τμημάτων.
Ο Perovic ήταν και αυτός που παρουσίασε στον κόσμο τη διεύρυνση του πέους, με τη χρήση μηχανικών ιστών. Έγινε κι εκείνος που έκανε πρώτος χρήση μηκοτομής δαρτού χιτώνα (εκ των χιτώνων των όρχεων -στον τόνο των λείων μυϊκών ινών του οφείλεται η ρυτίδωση του όσχεου) στην ουροπλαστική.
Η τεχνική που εμπνεύστηκε χρησιμοποιείται σήμερα και για την επανεμφύτευση του ουρητήρα, όπως και για την πλήρη αποσυναρμολόγηση των αρσενικών γεννητικών οργάνων για την αντιμετώπιση του επισπαδία).
Σημείωση: ήταν εκείνος που δίδαξε την «πολυκατασκευαστική» ανοικοδομητική προσέγγιση προς τα «άρρωστα» γεννητικά όργανα. Δίδαξε και ότι η ανασυγκρότηση του πέους πρέπει να «απλώνεται» σε περισσότερα από ένα τμήματα (ουρήθρα, ηβική σύμφυση, βάλανος, όρχεις, όσχεο δέρματος κλπ), ενώ θα πρέπει να επιτρέπει στην ανατομία και τη λειτουργική να «μένει» όσο πιο κοντά γίνεται στην «κανονική» εμφάνιση του πέους, τον στυτικό άξονα, το μήκος και τη φυσιολογική λειτουργία. Έκανε και ό,τι περνούσε από το χέρι του ώστε όλα αυτά να μην είναι πολύ ακριβά.
