Ο Σόλομον Χάλμπερτ Σνάιντερ (26 Δεκεμβρίου 1938 – ) είναι Αμερικανός νευροεπιστήμονας που έχει κάνει εκτεταμένες συνεισφορές στη νευροφαρμακολογία και τη νευροχημεία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν και έχει πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος της έρευνάς του στην Ιατρική Σχολή Τζονς Χόπκινς. Πολλές πρόοδοι στη μοριακή νευροεπιστήμη προήλθαν από τον εντοπισμό υποδοχέων για νευροδιαβιβαστές και φάρμακα από τον Snyder και την αποσαφήνιση των δράσεων των ψυχοτρόπων παραγόντων.
Έλαβε το βραβείο Albert Lasker για τη Βασική Ιατρική Έρευνα το 1978 για την έρευνά του σχετικά με τον υποδοχέα οπιοειδών και είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς ερευνητές στις βιολογικές και βιοϊατρικές επιστήμες, με τον υψηλότερο δείκτη h σε αυτούς τους τομείς για τα έτη 1983– 2002 και στη συνέχεια από το 2007–2019.
Είναι γνωστός για το έργο του στον εντοπισμό υποδοχέων για τους κύριους νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο και στη διαδικασία που εξηγεί τις δράσεις των ψυχοδραστικών φαρμάκων, όπως ο αποκλεισμός των υποδοχέων ντοπαμίνης από τα αντιψυχωσικά φάρμακα. Έχει περιγράψει νέους νευροδιαβιβαστές, όπως τα αέρια νιτρικό οξείδιο και μονοξείδιο του άνθρακα και τα D-ισομερή αμινοξέων, συμπεριλαμβανομένης της D-σερίνης.
